2050-An Energetic Odyssey: Understanding 'Techniques of Futuring' in the transition towards renewable energy

پس از توافق پاریس در مورد تغییرات آب و هوایی (2015) سیاست تغییر آب و هوای دیگر در مورد افزایش آگاهی نیست، بلکه درباره شکل دادن گذار پایداری خود است. این به ما نیاز دارد که نقش علمی علمی را دوباره تغییر دهیم و از یک سنت از آینده ی انتظار منتقل کنیم؟ به یک رویکرد تمرکز بر آینده آینده مطلوب و راه هایی برای رسیدن به آنجا ما استدلال می کنیم که انتقال دانش پایدار، تمایل به دیدن ساختارهای آینده (چشم اندازها، سناریوها، پیش بینی ها و غیره) را به عنوان توضیح (که چیزی است که توضیح می دهد) تمایل دارد، در حالی که سازه های آینده به ندرت به عنوان توضیحی دیده می شود (که باید توضیح داده شود). این مقاله مفهوم «تکنیکهای آینده» را تعریف می کند که به عنوان عملکردهایی که با یکدیگر در کنار یکدیگر قرار می گیرند در کنار یک یا چند آینده ی تصور قرار می گیرند و از طریق آن بازیگران برای به اشتراک گذاشتن قواعد خاصی برای اقدام به منظور دست یافتن به اقدامات واقعی «آینده» می پردازند. تمرکز تجربی بر روی 2050 - یک ادیسه انرژی است که فرآیند متمرکز بر یک نصب چندرسانه ای دقیق است و بهره برداری از مقیاس بزرگ دریای شمال را برای برداشتن انرژی باد ساحل در سال های 2015 و 2016 معرفی می کند. به عنوان نمونه از ادیسه تکنیک آینده. ما با انعکاس نتیجه ای که اودیسه به ما در مورد تکنیک های مؤثر آینده می دهد تا انتقال پایدار را به ما آموزش دهد، نتیجه می شود.