Decision models and data in human-building interactions

تعامل شغلی با ساختمان ها، مسئولیت بسیاری از تغییرات در مصرف انرژی در ساختمان های واقعی است. بنابراین شناخت این رفتارها و فرآیندهای روانشناختی آنها به منظور توسعه راهکارهای صرفه جویی در انرژی برای ساختمان ضروری است. به نوبه خود، چنین فهم نیاز به یک مفهوم سازی نظری مناسب دارد. یک چارچوب روانشناسی اخیرا پیشنهاد شده یکی از فرآیندهای شناختی مرکزی در طی تعامل را تصدیق می کند: تصمیم گیری در مورد چگونگی تعامل با عناصر در دسترس ساختمان برای رفع نیازهای فردی. در حال حاضر، این مدل تایید تجربی بیهوده ای ندارد. برای آماده سازی زمین برای بررسی اعتباربخشی در مقیاس بزرگ، این مقاله، داده هایی را که ابتدا برای مطالعه دیگری (تا کنون منتشر نشده است)، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. اگرچه این داده ها به نیازهای خاص اعتبارسنجی چارچوب نمی پردازند، اما نتایج به دست آمده مستلزم فرضیه های اساسی مدل است.