Rethinking energy innovation and social science

مدیریت تغییرات آب و هوایی نیازمند نوآوری عظیم در زیرساخت های تکنولوژیکی تولید و استفاده از انرژی است. نیروهای بازار خصوصی نوآوری هایی را که منجر به تغییرات مشابه در گذشته شده اند، هدایت کرده است. با این حال، به دلیل آن که ارزش کاهش تغییرات آب و هوایی یک مزیت عمومی است، بازارهای خصوصی بدون توجه به تولید نوآوری هایی که نیاز به پاسخ دادن به گذار از آب و هوا دارند، تولید نمی کنند. در نتیجه، علوم اجتماعی باید نقش مهمی در تحریک تغییر در دو جهت داشته باشند. یکی این است که به نفع انتخاب مصرف کننده به غیر از سیگنال های قیمت. استقرار محدود تکنولوژی های بهره وری از لحاظ اقتصادی جذاب، نمونه ای از این نیاز است. نقش دوم برای علوم اجتماعی این است که اطمینان حاصل شود که موسسات و سیاست های حکومتی یک چارچوب پایدار، اما سازگار را برای راندن نوآوری در طول روند طولانی تغییر سیستم انرژی فراهم می کنند. استراتژی های علوم اجتماعی برای مشارکت با سیاست گذاران در این دو حوزه پیشنهاد شده است.