Overview of numerical models for interactions between hydraulic fractures and natural fractures: Challenges and limitations

تقاطع شکستگی های طبیعی با شکستگی های هیدرولیکی باعث تشکیل شبکه های شکستگی پیچیده می شود، از جمله شکستگی های غیر منظم یا شکستگی های چند رشته ای. از یک سو، باز شدن این شکستگی های طبیعی باعث افزایش بهره وری از شکل گیری می شود؛ از سوی دیگر، تلفیق این شکستگی ها به یک شکست هیدرولیکی باعث تحلیل فشار و پیش بینی رشد شکست بسیار پیچیده می شود. به طور کلی، تعاملات بین شکستگی های طبیعی و شکستگی های هیدرولیکی چالش های بیشتری در طراحی شکستگی و اجرای آن ایجاد می کند. بررسی و درک تعاملات آنها در دستیابی به درمان های شکست خورده موفقیت آمیز در تشکیلات با شبکه های شکست خورده طبیعی وجود دارد. در این مقاله، کارهای عددی را که در دهه گذشته انجام شده است، برای مدل باز کردن شکستگی های طبیعی در هنگام شکستگی هیدرولیکی بررسی می کنیم، مخصوصا برای مدل های مکانیکی که با توجه به انتشار شکستگی های هیدرولیکی در مخازن شکستگی طبیعی به کار می رود. روش مکانیکی شکست کششی خطی، روش های عناصر تک لایه و تکنیک های مکانیک آسیبدی که برای درک تعامل شکستگی های هیدرولیکی با شکستگی های طبیعی مورد استفاده قرار می گیرند، بر اساس توانایی آنها در بازتولید نتایج آزمایشات و مشاهدات مزبور مورد بحث قرار گرفته است.