Monitoring the structural capacity of airfield pavement with built-in sensors and modulus back-calculation algorithm

میزان خسارت در ظرفیت ساختاری یک پیاده رو، شاخصی مهم از عملکرد آن است. ضریب سنج معمولی کاهش وزن، که ظرفیت روانکاری را براساس داده های کاسه انحراف تحت بارهای ضربه قرار می دهد و شیوه ای شایع در عمل است، تنها ظرفیت باربری عمومی را مشخص می کند. این ضریب کافی در اندازه گیری مدول لایه ساختمانی پیاده رو ندارد. در این مقاله یک طرح پیاده رو هوشمند پیشنهاد شده است که در آن سنسورهای ساخته شده در این سیستم ها برای نظارت بر تنش های سطحی و تحت فشار بارهای هواپیما قرار گرفته اند. رابطه تئوری بین پاسخهای مکانیکی پیاده رو یک سیستم الاستیکی دو لایه که تحت بار سرویس است، ایجاد شده است، که برای محاسبه مدول لایه آسفالت استفاده می شود. برای نشان دادن این مفهوم، سنسورها در امتداد مسیری در فرودگاه بین المللی پکن پایتخت، پکن، چین مستقر هستند. پاسخ های مکانیکی اندازه گیری شده توسط سنسورها به عقب محاسبه می شود که مدول لایه آسفالت را محاسبه می کنند و سپس توسط آزمایش های مدول پویایی تأیید می شوند. نتایج نشان می دهد که مدول برگشتی با استفاده از داده های حسگر قابل تکرار است و می تواند برای ارزیابی زمان واقعی عملکرد پیاده رو بدون تاثیر بر ترافیک استفاده شود. گسترش مدل و تجزیه و تحلیل به سیستم الاستیک چند لایه مورد بحث قرار گرفته است.