کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6780445 1432190 2018 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Incentives to freight railway undertakings compensating for infrastructural gaps: Methodology and practical application to Italy
ترجمه فارسی عنوان
انگیزه برای حمل و نقل حمل و نقل جبران برای شکاف زیربنایی: روش و کاربرد عملی به ایتالیا
کلمات کلیدی
انگیزه های باربری راه آهن، کمترین مسیر کوتاه، شکاف فضایی،
ترجمه چکیده
این مقاله نشان می دهد که یک طرح انگیزشی برای حمل و نقل حمل و نقل بار، متناسب با شکاف زیربنایی آنها در شبکه راه آهن با توجه به عملکرد بهینه از نظر بارگذاری سنج، طول و وزن است. انگیزه پیشنهادی بر مبنای جفت مبدا و مقصد بر مبنای عدالت است و بر خلاف طرح اصلی انگیزه های فعلی اصل آبیاری است. در عمل، به سادگی می تواند به عنوان تخفیف هزینه دسترسی که شرکت های راه آهن باید به مدیر زیرساخت شبکه شبکه راه آهن پرداخت می شود. این نیز با نوع قطار متفاوت است، برای نیازهای مختلف زیربنایی آنها حساب می شود و می تواند به صورت سالیانه تنظیم شود تا بتواند به بهبود پیشرفت های شبکه ادامه دهد. اصلی ترین چالش روش شناختی، اندازه گیری فاصله شکاف زیربنایی است، که به عنوان تفاوت هزینه های حمل و نقل واحد در حال حاضر و در سناریوی مطلوب، به عنوان یک نتیجه از عدم پذیری هزینه های مربوطه تعریف می شود. برای این منظور، روش خاصی برای حمل و نقل حمل و نقل مجتمع های حمل و نقل در ایتالیا مورد استفاده قرار گرفته است تا امکان ارزیابی رویکرد را نشان دهد و تفاوت ها را با توجه به طرح های تشویقی فعلی برجسته نماید.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه سایر رشته های مهندسی مهندسی عمران و سازه
پیش نمایش مقاله
انگیزه برای حمل و نقل حمل و نقل جبران برای شکاف زیربنایی: روش و کاربرد عملی به ایتالیا
چکیده انگلیسی
The paper illustrates an incentive scheme to freight railway undertakings, proportional to the infrastructural gaps they experience on the rail network with respect to optimal performances in terms of loading gauge, length and weight. The proposed incentive is equitable and provided on an origin-destination pair basis, as opposed to the watering-can principle underlying current incentives schemes. In practice, it can be simply dispensed as a discount of the access charge the railway undertakings should pay to the rail network infrastructure manager. It also differs by type of train, to account for their different infrastructural needs, and can be adjusted on a yearly basis to account for ongoing network improvements. The main methodological challenge lies in the quantification of the infrastructural gap, defined as the difference of the unit transport costs in the current and in the optimal scenario, as a consequence of the non-additivity of concerned costs. For this aim, a specific procedure is illustrated and applied to the railway intermodal transport in Italy, to show the feasibility of the approach and highlight the differences with respect to the current incentive schemes.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Transportation Research Part A: Policy and Practice - Volume 110, April 2018, Pages 177-188
نویسندگان
, , , , , ,