Impact of weather on urban transit ridership

با استفاده از داده های حمل و نقل روزانه، ادبیات نشان داده است که شرایط آب و هوایی نامساعد تاثیر منفی بر روی حمل و نقل حمل و نقل دارند و به نوبه خود منجر به از دست دادن درآمد برای آژانس های حمل و نقل. این مقاله این بحث را با استفاده از داده های اطلاعات دقیق تر ساعات شبانه به منظور مدل سازی اثرات آب و هوایی گسترش می دهد. برای این منظور، سوار مترو روزانه و ساعتی از شهر نیویورک سیتی برای سال های 2010-2011 استفاده می شود. در این مقاله اثرات آب و هوایی بر روی مسافربر بر مبنای روزهای هفته و ترکیب روزهای روز مقایسه می شود و بیشتر نشان می دهد که تاثیر آب و هوا بر حمل و نقل مسافرتی بر اساس زمان و مکان متفاوت است. جداسازی مدل های سوارکاری بر اساس زمان روز، درک عمیق تری از رابطه بین هدف سفر و آب و هوا برای سواران حمل و نقل را فراهم می کند. مقاله بررسی نقش ویژگی های ایستگاه از قبیل حفاظت از آب و هوا، دسترسی، نزدیکی و خدمات اتوبوس اتصال با توسعه مدل ها بر اساس انواع ایستگاه ها. یافته ها نشان می دهد تفاوت های قابل توجهی در میزان زمانی که مدل های روزانه و ساعتی و عناصر آب و هوای فرد قادر به توضیح تغییرات سواری و رفتار مسافرتی سواران حمل و نقل است. با استفاده از زمان روز و ایستگاه های مبتنی بر مدل، مقاله نشان می دهد منابع بالقوه تاثیر آب و هوا بر زیرساخت های حمل و نقل، خدمات حمل و نقل و ویژگی های سفر است. نتایج نشان می دهد توسعه اقدامات خاص سیاست است که می تواند به آژانس های حمل و نقل کمک کند تا تفاوت های سواری را به دلیل شرایط نامساعد آب و هوایی کاهش دهد.