Will a driving restriction policy reduce car trips?-The case study of Beijing, China

سیاست محدودیت رانندگی، به عنوان یکی از اقدامات تصویب کنترل و فرمان، ابزار سیاست قابل قبول قابل قبول برای رسیدگی به ترافیک و آلودگی هوا در برخی از کشورها و شهرهای جهان است. پکن اولین شهر در چین برای اجرای این سیاست است. انتظار میرفت که یک برنامه محدودیت رانندگی یک روزه یک هفته هر روز یک بار 20 درصد از اتومبیلها را از جاده بگیرد. با استفاده از بررسی های خانوادگی و داده های دفتر خاطرات مسافرت، اثر کوتاه مدت این سیاست محدودیت رانندگی را در انتخاب حالت فردی تحلیل می کنیم. داده ها همچنین به ما اجازه می دهند که کدام گروه های جمعیتی بیشتر احتمال دارد که قوانین محدودیت را شکست دهند. برآوردها نشان می دهد که سیاست محدودیت در پکن تأثیر قابل توجهی در تصمیم گیری افراد نسبت به تاثیر سیاست در حمل و نقل عمومی ندارد. رفتار غلط قانونمند ثابت و فراگیر است. ما دریافتیم که 47.8٪ از صاحبان ماشین های نظارتی قوانین محدودیت را دنبال نمی کنند و به طور غیرقانونی وارد عمل می شوند؟ به مکان های مقصد خود. به طور متوسط، صاحبان خودرو که در ساعات پیمایش و / یا برای سفرهای کاری سفر می کردند و مقصدشان دورتر از مرکز شهر یا ایستگاه های مترو بود، بیشتر احتمال دارد که قوانین محدودیت رانندگی را از بین ببرند. بنابراین، پکن احتمالا نیازمند ابزارهای جامع تر و متناسب با سیاست است (به عنوان مثال، ترکیبی از هزینه های بارگیری، هزینه های پارکینگ، مالیات سوخت و امکانات حمل و نقل سریع) به طور موثر ترافیک و آلودگی هوا را کاهش می دهد.