Willingness to Interact After Therapeutic Recreation in a Patient With Schizophrenia

هدف مطالعه این بود که چگونه بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی که مدت زمان طولانی در بیمارستان روانپزشکی بود، در میل خود به برقراری ارتباط با دیگران پس از شرکت در برنامه تفریحی درمانی، و تفسیر فرایند درونی خود بر اساس تعامل گرایانه نمادین تئوری. داده های حاصل از یک بیمار که تغییرات مشخصی در روایات مصاحبه ای که پس از برنامه و پس از مشاهده در جلسات انجام شد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بیمار احساس آمادگی کرد، از جمله میل به برقراری ارتباط با دیگران و شروع به کار بر این اساس.