Imaging studies on dopamine transporter and depression: A review of literature and suggestions for future research

ما نتایج متضادی را از مطالعات تصویربرداری در دسترس بودن حمل کننده دوپامین در بیماران افسرده بررسی می کنیم و همچنین ناهمگونی متغیرهای درگیر را مورد بحث قرار می دهیم. افسردگی عمده شامل تظاهرات بالینی متنوع است و در سال های اخیر علاقه ای زیادی به شناسایی فنوتیپ های همگن و انواع مختلف افسردگی بالینی وجود دارد، به عنوان مثال افسردگی اندهونی، افسردگی عقب مانده و غیره. علاوه بر این، استفاده از روش های مختلف رادیو ایزوله و تکنیک های تصویربرداری، مقیاس های مختلف گوناگون، همراه با عدم کنترل متغیرهای بالینی (دوره بالینی، استفاده اخیر یا گذشته از مواد سوء استفاده و غیره) باعث می شود مشکل در شناسایی مناطق یا شبکه های عصبی از طریق ساختار یا عملکرد غیرمعمول در اختلال افسردگی است. احتمالا لازم است یک رویکرد مشترک بین پزشکان و محققین برای ایجاد روشی استاندارد برای شناخت نقش حمل کننده دوپامین در افسردگی ایجاد شود. ما لیستی از مسائل مهم را ارائه می دهیم و همچنین برخی از روش های استاندارد در جمع آوری داده های بالینی و تصویربرداری در بیماران افسرده را پیشنهاد می کنیم. هدف ما این است که یک اپیدمی ممکن است به عنوان یک عامل این پیشنهادی برای مطالعات نورورسپتور در زمینه افسردگی است.