دانلود مقالات ISI درباره تصویربرداری عصبی + ترجمه فارسی

تصویربرداری عصبی (به انگلیسی: Neuroimaging) امکان سنجش ساختمان، کارکرد و شیــمی‌مغز انسان زنـــده را فراهـم‌می‌کند. اسکن برش‌نگاری رایانه‌ای (CT‌ اسکن) نخستین وسیله تصویربرداری عصبی بود که در مقیاس وسیع به‌کار گرفته‌شد و امکان ارزیابی ضایعات ساختمانی نیز نظیر تومور یا سکته‌ی مغزی را فراهم نمود. اسکن تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) که بعداً اختراع شد، توانست بین ماده سفید و خاکستری بهتر‌از اسکنCT افتراق‌دهد و مشاهده ضایعات کوچکتر مغز و ناهنجاری‌های ماده سفید را امکان‌پذیر نماید. علاوه‌بر تصویربرداری عصبی ساختمانی(Structural) با‌CT وMRI، انقلابی در تصویربرداری کارکردی (Functional) اعصاب نیز روی داد. دانشمندان بالینی توانستند تا که با استفاده از توموگرافی با گسیل پوزیترون(PET) و توموگرافی رایانه‌ای باگسیل فوتون واحد (SPECT)، شناخت بی‌نظیری را درمورد مغز بیمار انسان پیداکنند تصویر برداری عصبی استفاده از تکنولوژی عکس برداری عصبی برای سنجش وجهه‌ای از عملکرد مغز است که اغلب با نگاهی به درک رابطهٔ میان فعالیت مناطق معینی از مغز و عملکردهای خاص روحی همراه است. اصولاً به عنوان ابزار تحقیقاتی در علوم عصبی شناختی، روانشناسی شناختی، روانشناسی عصبی و علوم عصبی جمعی استفاده می‌شود. کاربردهای تصویربرداری عصبی: الف‌ـ مواردی‌که در کار بالینی باید دستور تصویربرداری عصبی‌داد: ۱ـ نواقص عصبی (نورولوژیک): در معاینه عصبی برای هر تغییری که محل آن در مغز یا طناب نخاعی قابل تعیین باشد، باید تصویربرداری عصبی انجام داد. برای بیماران دچار حمله‌های اول روان‌پریشی (ساپکوز) و برای بیماران دچار تغییرات حاد شرایط روانی، باید تصویربرداری عصبی را انجام داد. ۲ـ زوال‌عقل (دمانس): شایعترین علت دمانس، بیماری آلزایمر است که مشخصه بارزی در تصویربرداری عصبی رایج ندارد، بلکه بیشتر با کاهش منتشر حجم مغز همراه است. یکی‌از علل درمان‌پذیر دمانس (زوال‌عقل) که تشخیص آن مستلزم تصویربرداری عصبی است، هیدروسفالی با فشار طبیعی است که اختلالی در تخلیه مایع مغزی نخاعی محسوب می‌شود. ۳ـ سکته‌های مغزی: سکته‌های مغزی بزرگ و آترواسکلروز وسیع در مویرگ‌های مغز نیز می‌تواند سکته‌های بی‌شماری در بافت مغز به‌وجود آورد. بیماران دچار این وضعیت نیز ممکن‌است دچار دمانس شوند زیرا به‌تدریج مسیرهای عصبی کمتر و کمتری در فرایندهای شناختی شرکت می‌کنند. این حالت را دمانس عروقی می‌نامند که مشخصه‌اش در تصاویر MRI وجود لکه‌هایی در ماده سفید مغز است که سیگنال‌های بیشتری از آنها ساطع می‌گردد. ۴ـ اختلالات اضمحلالی: برخی‌از اختلالات اضمحلالی ساختمان‌های هسته‌ای قاعده‌ای که با دمانس مرتبط هستند، ممکن‌است ظاهر ویژه‌ای در تصاویر MRI داشته باشند. به‌طور مثال بیماری هانتینگتون به‌طور ذاتی سبب آتروفی هسته‌ دمدار می‌شود و اضمحلال تالاموس، می‌تواند ارتباط عصبی آن را با قشر مغز برهم زند. ضایعات فراگیر نیز می‌توانند سبب دمانس شوند و در روش‌های تصویربرداری عصبی دیده می‌شوند (مانند هماتوم‌های زیرسخت‌شامه‌ای مزمن، کوفتگی‌های مغز و تومورهای مغزی). ۵ـ عفونت‌های مزمن: این‌عفونت‌ها نظیر سیفیلیس‌‌عصبی، کریپتوکوکوز، سل و بیماری لایم، ممکن‌است به‌طور مشخص موجب افزایش جذب ماده حاجب در پرده‌های مغز به‌ویژه در قاعده مغز شوند. بررسی‌های سرولوژیک برای تکمیل این تشخیص‌ها لازم است. عفونت با ویروس نقص‌ایمنی اکتسابی (HIV) می‌تواند مستقیماً سبب دمانس شود که دراین‌صورت کاهش منتشر در حجم مغز وجود دارد. یا می‌تواند امکان تکثیر را برای ویروس کروتزفلد/جاکوب فراهم نموده و سبب لوکوآنسفالوپاتی چند کانونی پیشرونده (MFPL) شود که این وضع بر مسیرهای ماده سفید اثر می‌کند و در تصاویر MRI، به‌صورت پلاک‌های تصلب‌یافته متعدد مشاهده می‌شود (MS). این پلاک‌ها به‌راحتی به‌صورت لکه‌های افزایش شدت سیگنال در نواحی پیرامون بطنی دیده می‌شوند. علوم و فناوری های تصویربرداری پزشکی یک رشته نوین چند حیطه ای است که روش های تصویربرداری پیشرفته و به روز را در بر می گیرد. دانش آموختگان این رشته قادر به استفاده از روش های متداول و نوین تصویربرداری به درک عملکرد سیستم های آناتومیک، فیزیولوژیک، متابولیک و عملکردی بدن انسان بخصوص در مغز و اعصاب و فرآیندهای سلولی – مولکولی کمک می کنند. روشهای دیگر تصویربرداری عصبی شامل ضبط جریان الکتریکی یا میدان مغناطیسی می‌شوند، برای مثال EEG و MEG. روشهای متفاوت برتری‌های متفاوتی برای تحقیقات دارند، برای مثال، MEG فعالیت مغز را با رزولوشن موقتی بالا محاسبه می‌کند (کم‌تر از میلیون ثانیه) ولی توانایی آن در تعیین موقعیت مکانی فعالیت محدود است، FMRI عملکرد بهتری در تعیین موقعیت مکانی فعالیت مغزی برای رزولوشن فضایی دارد، اما با زمان کم‌تر رزولوشن