دانلود مقالات ISI درباره نورون + ترجمه فارسی

نورون(به انگلیسی: Neuron) یک سلول قابل تحریک است که اطلاعات را با ارسال سیگنال الکتریکی و شیمیایی پردازش و منتقل می کند. همه سلول های عصبی یا نورون ها چه حسی باشند، چه حرکتی و چه بزرگ یا کوچک، فعالیتشان هم الکتریکی است و هم شیمیایی. ارسال سیگنال شیمیایی از طریق سیناپس ها روی می دهد. نورون ها اجزای اصلی سیستم عصبی(مغز، نخاع، گانگلیا محیطی) می باشند. نورون های حسی و نورون های حرکتی: نورون های حسی به لامسه، صدا، نور، و بسیاری از محرک های دیگر که برروی سلول های اندام های حسی تاثیر می گذارند پاسخ داده و سیگنال ها را به نخاع و مغز ارسال می کنند. پیام های عصبی شیمیایی پس از اینکه از آکسون ها به دندریت ها منتقل می شوند به پیام های الکتریکی تبدیل شده و به سایر پیام های الکتریکی دریافت شده از سیناپس های دیگر اضافه یا از آن کم می گردند و در نهایت بر اساس برآیند این پیام های الکتریکی در مورد اینکه پیام عصبی به محل دیگری منتقل گردد یا نه تصمیم گیری می شود. انواع نورون‌ها نورون‌ها را می‌توان براساس عملکرد و اشکال مختلفی که دارند، تقسیم‌بندی کرد که عبارتند از: 1- نورون‌های گیرنده یا Receptors 2- نورون‌های اجراکننده یا Effectors نورون‌های گیرنده به این دسته از نورون‌ها، نورون‌های آوران(حسی) نیز می‌گویند، یک زائده‌ محیطی یا دندریت بلند دارند که تحریکات را از محیط داخلی و خارجی دریافت کرده و به جسم سلول هدایت می‌کنند. زائده‌ مرکزی آن‌ها امواج عصبی را از جسم سلول به سلول‌های دیگر منتقل می‌کند. گیرنده‌های این نورون‌ها نیز براساس راه‌های عصبی به دو نوع تقسیم می‌شوند: الف) گیرنده‌های پیکری که انتهای آن‌ها در پوست جای دارد(Extero ceptor) و آن دسته که انتهای آن‌ها در عضلات قرار دارند(Proprio ceptor). این گیرنده‌ها حس‌هایی را همچون سرما، گرما، درد و حس وضعی را دریافت و منتقل می‌کنند. ب) گیرنده‌های احشایی(interoceptor): این گیرنده‌ها حس‌هایی را مثل سرما، گرما، درد، اتساع عروق و. . . را دریافت و منتقل می‌کنند. نورون‌های اجراکننده این نورون‌ها در مراکز حرکتی مغز و نخاع قرار دارند. آکسون آن‌ها از مراکز عصبی خارج می‌شود و سلول‌های گانگلیونر و همچنین سلول‌های دیگر مثل غدد و عضلات را تحت تاثیر قرار می‌دهند و آن‌ها را به عمل وامی‌دارند. تمامی نورون ها از لحاظ الکتریکی تحریک پذیر می باشند، و گرادیان های ولتاژ را در غشاهای خود بوسیله ی راندن پمپ های یونی به صورت متابولیکی حفظ می کنند که با کانال های یونی احاطه شده در غشا ترکیب می شوند تا اختلافات غلظت یونی داخل سلولی در مقابل خارج سلولی یون هایی مانند سدیم، پتاسیم، کلرید، و کلسیم را ایجاد نمایند. تغییرات در ولتاژ غشا می تواند عملکرد کانال های یونی وابسته به ولتاژ را تغییر دهد. در صورت کافی بودن تغییرات ولتاژ، یک پالس الکتروشیمیایی بنام پتانسیل عمل ایجاد می شود که به سرعت در امتداد سلول آکسون حرکت می نماید و اتصالات سیناپسی را با سایر سلول ها زمان رسیدن فعال می کند. نورون ها در اشکال و اندازه های مختلف وجود دارند و می توانند بر اساس مورفولوژی و عملکردشان دسته بندی شوند. آناتومیست کامیلوگلژی، نورون ها را به دو نوع گروه بندی نمود: نورون تیپ یک، دارای آکسون های بلند برای انتقال سیگنال ها در مسافت های طولانی و نورون تیپ دو، دارای آکسون های کوتاه. سلول های تیپ یک می توانند در جایی که جسم سلولی واقع شده است بیشتر تقسیم شوند. مورفولوژی اساسی نورون های تیپ یک، توسط نورون های حرکتی نخاعی نشان داده می شود، که متشکل از جسم سلولی و آکسون طویل و نازک پوشانده شده توسط غلاف میلین می باشد. اجزای یک نورون هر نورون از دو قسمت تشکیل می گردد: *جسم سلولی (پریکاریون یا سوما) یا تنه سلولی که شامل هسته و سیتوپلاسم است *زوائد یا استطاله ها بنام دندریت و آکسون. هر نورون می تواند چندین دندریت داشته باشد ولی یک آکسون دارد. در اطراف جسم سلولی، یک درخت دندریتی شاخه دار قرار دارد که سیگنال ها را از سایر نورون ها دریافت می کند. در انتهای آکسون، پایانه های منشعب شده ای وجود دارد که پیام رسان های عصبی(نوروترانسمیترها) را درون یک شکاف به نام شکاف سیناپسی بین پایانه ها و دندریت های نورون بعدی رها می سازند.