دانلود مقالات ISI درباره آسیب نخاعی + ترجمه فارسی

آسیب نخاعی (Spinal cord injury) یا به طور اختصار SCI: طناب نخاعی نواری از رشته های عصبی است که از مغز آغاز می شود و از میانه پشت به سمت پایین گسترش می یابد. نخاع پیام های ورودی و خروجی میان مغز و بقیه بدن را منتقل می کند. نخاع از بافت نرمی ساخته شده است که با مهره های ستون فقرات احاطه و بوسیله آنها حفاظت می شود. آسیب های نخاعی به علت صدمات وارده بر هر بخش از ستون فقرات از جمله مهره ها، رباط ها یا دیسک های بین مهره ای رخ می دهد. آسیب های طناب نخاعی ممکن است باعث از دست رفتن کارکرد اندام ها در پایین سطح جراحت، و از جمله ایجاد فلج شود. ضربه ناگهانی به ستون فقرات که باعث شکستگی، دررفتگی، له شدگی یا تحت فشار قرار گرفتن مهره ها شود ممکن است باعث آسیب طناب نخاعی ناشی از ضربه شود. همچنین اصابت گلوله یا زخم چاقو ممکن است طناب نخاعی را قطع کند. بیماری هایی مانند آرتروز، سرطان، التهاب، عفونت ها یا ساییدگی دیسک های مهره های ستون فقرات از جمله علل آسیب های غیرضربه ای نخاع هستند. جراحات طناب نخاعی از لحاظ محل و شدت آسیب دیدگی متفاوتند. سطح آسیب نخاعی به معنای پایین ترین بخش طناب نخاعی است که کارکرد طبیعی خود را حفظ کرده است. آسیب های در سطح بالاتر بازوها، دست ها، تنه، پاها و اندام های لگنی را درگیر می کنند، در حالی که آسیب های در سطح پایین تر فقط پاها، اندام های لگنی و تنه را گرفتار می کنند. آسیب نخاع بر حسب سطح آن می تواند به فلج هر چهار اندام، دست ها و پاها (تتراپل ژی یا کوادریپل ژی) یا فلج اندام های تحتانی یا پاها (پاراپلژی) منتهی شود. شدت جراحت نخاع ممکن است کامل باشد که در آن همه حرکات و حس ها در زیر سطح جراحت از دست می روند، یا ناکامل باشد که مقداری از حس و حرکت باقی می ماند. بعد از ایجاد آسیب نخاعی تمامی اعصابی که بالای محل آسیب قرار دارند به کار خود به همان شکل قبل از آسیب ادامه می دهند، اما در زیر سطح آسیب نخاعی اعصاب نمی توانند پیامها را بین مغز و قسمتهای بدن رد و بدل نمایند، علت این مساله قطع شدن ارتباط بین دو قسمت نخاع است. گروهی از درمانگران و متخصصان، با این بیماران در طول مراحل اولیه بهبودی شان کار می کنند. فیزیوتراپیست ها بر حفظ و تقویت کارکرد باقیمانده عضلانی متمرکز هستند، در حالی که کار درمانگرها، روانشناسان توانبخشی و سایرین به بیمار یاری می رسانند تا انجام کارهای پایه و مهارت های جدید را بیاموزد. تکنولوژی مدرن می تواند تا حدی توانایی افراد دچار آسیب نخاعی را به آنان بازگرداند. تجهیزات کمکی شامل صندلی های چرخدار، تنظیم های کامپیوتری، وسائل کمکی الکترونیکی، آموزش راه رفتن با وسایل روباتی و تحریک الکتریکی می شوند. پژوهشگران در حال حاضر در حال تولید پروتزهای عصبی هستند که "میانجی مغز کامپیوتر" نامیده می شوند. این سیستم ها از الکترودهایی که روی پوست سر نصب می شوند، یا درون مغز کاشته می شوند استفاده می کنند که پیام های الکتریکی از سلول های عصبی را ضبط می کنند و آنها را به یک پیام کنترل کننده یک کامپیوتر یا عضو مصنوعی در می آورند. این تکنولوژی هنوز در مراحل ابتدایی است،