دانلود مقالات ISI درباره جنون یا زوال عقل + ترجمه فارسی

جنون یا زوال عقل (به انگلیسی: dementia)، اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز که با تغییر شخصیت و نئاندرتال شدن و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است. شایع‌ترین نوع دمانس، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است. از دیگر عوامل ایجاد دمانس می‌توان به سکته مغزی، روان‌آشفتگی (دلیریوم) ناشی از سمی شدن بدن در اثر مواد مخدر و روان‌گردان و بیماری‌های ناشایع ولی معروف مانند جنون گاوی اشاره نمود. طبق تعریف، زوال عقل عبارت است از تخریب پیش رونده کارکردهای شناختی که در زمینه‌ای از هشیاری کامل (بدون وجود دلیریوم بسته به نوع عامل آن) بروز می‌کند. دمانس از علائم بیماری و به صورت مجموعه‌ای از عملکردی‌های بد بالینی شامل اختلالاتی در حافظه، زبان‌پریشی، تغییرات روان‌شناختی و روان‌پزشکی و مختل شدن فعالیت‌های روزمره تظاهر می‌یابد. زوال عقل یک مریضی ناشناخته و غمگین هست که بسیار میتواند روی افراد تاثیرات منفی بگدارد. همانند اکثر مریضی هایی که به شدت عملکرد شناختی را تحت تاثیر قرار می‌دهند، زوال عقل نیز یک اوضاع غم انگیز محسوب میشود. زوال عقل ( دمانس) به نقص همه جانبه و پیش رونده ی قوای دماغی گفته می شود که با کاهش ظرفیت حافظه همراه است. این بیماری در 15 الی 20 درصد افراد بالای 80 سال دیده می شود. این بیماری اگر قبل از 65 سا لگی بروز کند « زودرس» و اگر بعد از 65 سالگی ایجاد شود « زوال عقل پیری» نامیده می شود. زوال عقل ( به خصوص از نوع آلزایمر) هنوز درمان قطعی ندارد، ولی برخی از داروها که در ادامه به آن ها اشاره می شود تأثیر نسبی در کاهش شدت آن دارند. از آن جایی که بیماران مبتلا به زوال عقل عمدتاً در گروه سالمندان جای دارند باید به چند نکته توجه کرد: 1. عوارض جانبی داروها به علت کمبود آب بدن همواره در سالمندان بیشتر است، بنابراین باید آب بیشتری مصرف کنند. 2. ابتلا به بیماری هایی مثل سرماخوردگی یا مصرف داروهایی مثل داروهای ضد فشار خون، انواع مُسکن ها، داروهای خواب آور، آرام بخش و قلب و عروق باعث کاهش سطح هوشیاری می شود، بنابراین باید بدانیم قرار گرفتن در این وضعیت، حافظه ی بیماران مبتلا به زوال عقل را به مراتب بدتر می کند. 3. همیشه باید یک نفر از این بیماران پرستاری و مراقبت کند و زمان مصرف دارو را یادآوروی کند. این بیماران گاهی دارو را مکرر مصرف می کنند یا اصلاً مصرف نمی کنند. 4. بیماران مبتلا به زوال عقل ممکن است همکاری چندانی با اطرافیان نکنند، بنابراین باید با حوصله و صبر و بردباری با آن ها مدارا کنیم. 5. زوال عقل در اغلب موارد بهبودی پذیر نیست، بنابراین نباید از این داروها انتظار بهبودی کامل داشته باشیم. 6. باید دانست بعضی از انواع زوال عقل که علل خاصی غیر از آلزایمر دارد، باید به روش های خاصی درمان شود. بعضی افراد مبتلا به زوال عقل تغییرات ناگهانی در توانایی خود برای توسعه و دنبال کردن یک برنامه را تجربه می‌کنند. بعنوان مثال، انجام بعضی وظایف ساده مثل پیگیری اوضاع حساب بانکی یا پیروی از یک دستورالعمل برای انها به فعالیتی بسیار پیچیده تبدیل می‌شود. همین طور، در طول آغاز زوال عقل افزایش مشکلات در حفظ تمرکز شایع میباشند. زوال عقل در افراد سالمند شایع تر است اما، پیامد طبیعی سالمندی نیست. علائم و نشانه های زوال عقل عبارتند از: – از دست دادن تدریجی حافظه – گیجی – تفکر مبهم، شامل عدم توانایی حل مسئله – رفتار مضطربانه یا توهمات – گم شدن بیمار در اماکنی که قبلاً با آنها آشنا بوده است. – بی علاقگی نسبت به انجام فعالیت های روزانه