Aging is associated with changes in the neural circuits underlying empathy

اگر چه توسعه ی عصبی از همدلی از دوران کودکی تا نوجوانی مستند شده است، اما هیچ مطالعه ای آن را در طول یک چشم انداز پیری ندیده است. شصت و پنج نفر سالم از 3 گروه سنی (جوان، میانسال و سالخوردگان) تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی را انجام دادند در حالی که با محرک های تصویری نشان داده اند که بخش های بدن مجروح شده اند، یا به طور تصادفی توسط خود یا به طور عمدی توسط یکی دیگر، بنابراین ایزوله درد و آژانس 2 متغیرهای مورد علاقه. بزرگسالان سالخوردگی همبستگی عاطفی کمتری را به عنوان ارزیابی شده توسط شاخص واکنش بین فردی گزارش کردند، و امتیازات ناخوشایندی آنها نسبت به آسیب عمدی حساس بود. پاسخ در اندازة قدامی و قشر قدامی قدامی قدامی به درد دیگران نشان دهنده اختلال عاطفی است، در حالی که پاسخ در قشر پرفرانتال مداوم و سولوس قدامی قدیمی خلفی نسبت به آگاهی درک شده با سن متفاوت نیست. مدلسازی علت پویا نشان داد که اتصال موثر آنها پایدار است. الگوی پاسخ همودینامیکی به کاهش حجم خاکستری منطقه مربوط نمی شود. این یافته ها نشان می دهد که پاسخ عصبی مرتبط با همدلی احساسی با سن کاهش می یابد، در حالی که پاسخ به آژانس درک شده حفظ شده است.