Nursing students' and preceptors' experience of assessment during clinical practice: A multilevel repeated-interview study of student-preceptor dyads

فرایند یادگیری دانشجویان پرستاری در طول عمل بالینی بستگی به کیفیت ارزیابی و بازخوردی که داده شده است، با این حال موضوعی است که کمی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان تحصیلات دانشجویان و پیش دبستانی ها و تجربیات آنها در زمینه بحث و گفت و گو در اواسط دوره و ارزیابی نهایی است. داده ها با استفاده از مصاحبه های فردی مکرر نیمه ساختار یافته با 13 دیودها در زمان به بحث های ارزیابی جمع آوری شده و با جستجو در مورد شباهت ها و تفاوت های تجربیات آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هر دو دانش آموز و مدرس، این دیدگاه را به اشتراک گذاشتند که آماده سازی قبل از بحث باعث عدم اطمینان شد، اما آنها دلایل مختلفی را بیان کردند. هر دو دانش آموز و مدرس، به این معناست که ابزار ارزیابی به شیوه ای ساختاری مورد استفاده قرار می گیرد. بازخوردهایی که به دانش آموزان متصل بودند، تأکید کردند که چه چیزی در بخش بعدی یا دوره بعدی تمرکز دارد، اما کمتر درباره پیشرفت دانش آموزان فردی است. دانشجویان پیش دانشگاهی معتقد بودند که دیدگاه محتوا در بحث ها در فضای مجازی قرار نگرفته است و تغییرات در جزئیات وجود دارد. می توان نتیجه گرفت که یکی از عناصر حیاتی بحث ارزیابی، به منظور ارائه بازخورد سازنده دانشجویی در رابطه با نتایج یادگیری، برآورده نشد.