آشنایی با موضوع

روش بالینی (به انگلیسی: Clinical practice ): راهنمای بالینی یک فرآیند تدوین نظام مند و مبتنی بر شواهد است. توصیه های راهنماهای بالینی باید بر پایه شواهد پژوهشی معتبر بالینی و با در نظر گرفتن شرایط بومی تدوین شوند. با توجه به سرعت روز افزون علم پزشکی در عصر امروز و همچنین افزایش موارد بیماری های عارضه دار، فشار بر روی سیستم درمانی، پزشکان و کارکنان سیستم بهداشت نیز افزایش یافته است و این مسئله دست اندرکاران سلامت را به این فکر واداشته تا راهکارهای مناسب تری جهت ارائه خدمات درمانی جستجو کنند. در سالهای اخیر تهیه پروتکل های استاندارد بالینی به طور روزافزونی برای حصول به این امر مهم به کار گرفته شده اند. استفاده و کاربرد پروتکل های استاندارد بالینی به یک جزء مهم درمان در بخش اورژانس تبدیل شده اند. بدون شک پروتکل های استاندارد بالینی یک عنصر مهم تصمیم گیری در پزشکی است و اجرای پروتکل استاندارد درمانی، با توجه به نتایج حاصله و آمار منتشر شده در سایر کشورها، از مداخلات بی مورد و غیر ضروری و خطرناک در روند درمان کاسته و تصمیم گیری مؤثر و مناسب را برای کادر درمان فراهم می کند و باعث کاهش مرگ و میر و هزینه های مصرفی خواهد شد از مهمترین تاثیرات اجرای پروتکل های استاندارد بالینی بحث کنترل هزینه است. توصیه هایی که در پروتکل های استاندارد بالینی ارائه می شوند ملاحظات قانونی را نیز مد نظر داشته و لذا ریسک بروز اشتباه پزشکان و کادر درمان را کاهش می دهد. اگرچه حتی با وجود کاربرد پروتکل های استاندارد بالینی مشکلات زیادی وجود دارد ولی بسیاری سیستم های قانونی و نظارتی پروتکل های استاندارد بالینی را پذیرفته اند و معتقد هستند که عدول از چارچوب آن راه را برای بروز اشتباه باز می کند و احتمال دادخواهی و دعوی های قانونی را به همراه خواهد داشت. در واقع طراحی پروتکل استاندارد بالینی سیاستی است که حاشیه امنیتی در سیستم بهداشت و درمان را به ارمغان می آورد. . در زمینه اجرای پروتکل باید یک پانل انظباطی طراحی شود و تمام گروههای هدف را هدایت کند و تمام اهداف پروتکل استاندارد روشن و مشخص شود. شرایط و اهداف کلینیکی خاص باید در پروتکل های استاندارد بالینی پوشش داده شود و بازتابهای کلینیکی مورد علاقه در نهایت روشن شود. مرور شواهد علمی و قوی و منظم نیز مورد نیاز است. این پروتکل ها حاصل همفکری عمومی در رابطه با موضوعات و تشخیص های خاص بالینی است که پزشکان را در تصمیم گیری درست و ارائه درمان منطقی بیماری یاری می کند. موفقیت در حصول آن، کیفیت مراقبت های سلامت را از طریق کاهش روشهای درمانی نامناسب و تسریع درمانهای مؤثر و ارزشمند بالا می برد. پروتکل استاندارد بالینی یک نگاه سیستماتیک و کلی است که به دست اندرکاران سلامت کمک می کند تا در رابطه با بیماران و سیستم سلامت تصمیم مناسب و منطقی بگیرند و پزشکان را در شرایط خاص یاری می کند. این اقدامات بر اساس مطالعات و شواهد معتبر تعیین شده اند که شرایط مختلف و روشهای متنوع درمانی را در بر می گیرد و در نهایت بهترین روش درمانی را به ما می نمایاند. پروتکل های استاندارد بالینی در اغلب موارد به الگوریتم ها، روش های کلینیکی و سیاست های درمانی می پردازند و قطعاً چشم اندازهای زیادی در آینده جهت بهبود پروتکل های استاندارد وجود دارد. تحقیقات اخیر نشان داده است که در کشورهایی که از پروتکل های استاندارد بالینی تدوین شده استفاده می کنند، تغییرات مؤثری در بهبود ارتقاء سلامت جامعه ایجاد شده است. بررسی تاریخچه کاربرد راهنمای عملکرد بالینی در کشور حاکی از آن است که تا سال ۱۳۸۲ این راهنماها حتی در بطن ارائه خدمات سلامت کشور جایگاهی نداشته و در سال های بعد نیز بدون ساختار معین و کاملا غیر نظام مند گسترش یافته بود. ولی در سال ۱۳۸۹ و به دنبال تفکیک معاونت های بهداشت و درمان، ساختار قانونی و رسمی در دفتر ارزیابی فناوری، تدوین استاندارد و تعرفه سلامت مستقر در معاونت درمان وزارت بهداشت پیدا کرده است. - راهنماهای بالینی ابزاری برای کمک به تصمیم گیری بالینی هستند، بنابراین لازم است تا در مواردی که ارائه کنندگان خدمات سلامت نیازمند کمک به تصمیم گیری می باشند مشخص گردد و سپس راهنمای بالینی تدوین شود. - آنچه که باید در فرآیند تدوین راهنماهای بالینی به آن دقت شود این است که راهنمای بالینی تولید شده باید دارای خصوصیات و ویژگی هایی باشد که بتواند در تصمیم گیریهای بالینی نقش کلیدی ایفا کند. - استخراج استانداردهای عملکرد بالینی، سیاست های راهبردی خدمات، تدوین ملاک های پرداخت بر اساس عملکرد (Pay for performance) و استفاده به عنوان مرجع علمی در موارد قانونی از جمله کاربردهای این محصول در سیاست گذاری های بالینی است.
در این صفحه تعداد 490 مقاله تخصصی درباره روش بالینی که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
مقالات ISI روش بالینی (ترجمه نشده)
مقالات زیر هنوز به فارسی ترجمه نشده اند.
در صورتی که به ترجمه آماده هر یک از مقالات زیر نیاز داشته باشید، می توانید سفارش دهید تا مترجمان با تجربه این مجموعه در اسرع وقت آن را برای شما ترجمه نمایند.
Elsevier - ScienceDirect - الزویر - ساینس دایرکت
Keywords: روش بالینی; clinical practice; cutoff values; infantile hemangioma; propranolol; severity; treatment indication; AUC; area under the curve; HSS; Hemangioma Severity Scale; IH; infantile hemangioma;
Elsevier - ScienceDirect - الزویر - ساینس دایرکت
Keywords: روش بالینی; Placebo effects; Placebo administration; Route of administration; Pain; Pain anticipation; Learning; Conditioning; Verbal suggestion; Belief; Reward expectation; Appetitive motivation; Emotion; Anxiety; Brain mechanisms; Descending pain modulation; RCTs;
Elsevier - ScienceDirect - الزویر - ساینس دایرکت
Keywords: روش بالینی; Scientific evidence; Clinical expertise; Evidence-based practice; Clinical practice; Client preferences; Decision making; Evidencia científica; Experiencia clínica; Práctica basada en la evidencia; Práctica clínica; Preferencias del usuario; Toma de
Elsevier - ScienceDirect - الزویر - ساینس دایرکت
Keywords: روش بالینی; HIV; Human Immunodeficiency Virus; CYP; Cytochrome P450; TKI; tyrosine kinase inhibitor; P-gp; P-glycoprotein; OATP; Organic Anion Transporting Polypeptide; INR; International Normalized Ratio; Drug-food interactions; Clinical practice; Cytochrome P450 3A
Elsevier - ScienceDirect - الزویر - ساینس دایرکت
Keywords: روش بالینی; Histoire de la psychiatrie; Enseignement; Manuel; Diagnostic; Sémiologie; Clinique; Classification; 19e siècle; 20e siècle; History of psychiatry; Teaching; Manual; Diagnosis; Semiology; Clinical practice; Classification; 19th century; 20th century;