Analysing the students errors in using simple present (A case study at Junior High School in Makassar)

روش پژوهش از نوع مطالعه موردی است. موضوع این پژوهش شامل دانش آموزان هشتم دبیرستان مکیسار بود که شامل 17 دانشجو بود. در تحلیل داده ها، نویسنده داده ها را از دانش آموزان جمع آوری کرد، اشتباهات دستوری را شناسایی کرد، اشتباهات استفاده از زمان ساده ساده را در متن توصیفی دانشجویان برای تعیین فراوانی خطاها، و داده ها را به درصد محاسبه کرد. نتایج نشان می دهد که اشتباهات دانش آموزان را می توان به چهار نوع خطا تقسیم کرد که عبارتند از: 16.79٪ اشتباهات حذف، خطاهای 5.11٪ و همچنین اشتباهات 75.18٪ در تشکیل خسته و خطاهای 2.92٪ در سفارش نامناسب. نویسنده 137 خطای کامل را مشاهده کرد. نویسنده به این نتیجه رسید که شکل گیری غلط، نوعی غلط خطا بود که دانش آموزان هشتم دبیرستان دبیرستان مدرسه میکاسار را به عهده داشت. معلمان به منظور به حداقل رساندن اشتباهات، قوانین گرامری را در شرایط کنونی پیشنهاد دادند. علاوه بر این، محققان دیگر می توانند تکنیک هایی را برای افزایش تسلط دانش آموزان از زمان فعلی ساده ارائه دهند.