Equal but different: Task allocation in homogeneous communicating robots

حیوانات اجتماعی به خاطر توانایی آنها برای همکاری با یکدیگر برای حل مشکلات بقاء، جهان را فتح کرده اند. حیوانات از مورچه ها به انسان ها توانایی همکاری، ارتباط و تقسیم کار را در میان افراد نشان می دهند. همکاری اجازه می دهد که اعضای یک گروه برای حل مشکلات که یک فرد نمی تواند، و یا برای سرعت بخشیدن به یک راه حل با تقسیم یک کار به زیر بخش اجازه می دهد. مطالعات زیست شناسی و روباتیک نشان می دهد که تقسیم کار می تواند از طریق تفاوت های اطلاعات محلی، مخصوصا در افراد کلونال، مورد توجه قرار گیرد. با این وجود، اطلاعات زیست محیطی به تنهایی نمیتواند به رغم کار، نیاز به تمایز نقش را داشته باشد. به منظور غلبه بر این مشکل، در این مقاله، نقش سیستم ارتباطی را که می تواند سیگنال های منتشر شده در میان گروه های روبات های همگن که مجهز به سه عصبی از پیچیدگی در حال افزایش است، مورد تحلیل قرار داده و مورد بحث قرار دهند، به منظور ترویج تکامل یک استراتژی تخصیص نقش موفقیت آمیز در یک زمینه که در آن اطلاعات محلی کافی نیست علاوه بر این، رفتارهای ظهور ارتباط بین پیچیدگی شبکه های عصبی و پیچیدگی شناختی استراتژی های ارتباطی مورد استفاده برای تخصیص نقش را نشان می دهد.