Survey on security in intra-body area network communication

با پیشرفت در میکرو الکترونیک، محاسبات جاسازی شده و ارتباطات بی سیم، علاقه به شبکه های سنسور بدن به شدت افزایش یافته است و توسعه و اجرای چنین شبکه هایی را فعال کرده است. یک شبکه سنسور بدن از گرههای حسگر توزیع شده در بدن کاربر و در آن ساخته شده است. گره ها یک شبکه بی سیم را تشکیل می دهند که اطلاعات فیزیولوژیکی را جمع آوری می کند و آن را به جلو می برد. این نوع شبکه در چشم انداز برنامه های کاربردی گسترده ای در آینده در زمینه مراقبت های بهداشتی وجود دارد. داده های جمع آوری شده بسیار خصوصی هستند و بنابراین باید به اندازه کافی محافظت شوند. مکانیزم های امنیتی که معمولا مستقر می شوند، به شدت به طرح موافقت نامه کلیدی بستگی دارد. به دلیل الزامات قابلیت اطمینان، بهره وری انرژی و محدودیت های سخت افزاری، ایجاد یک طرح توافقنامه کلیدی برای یک شبکه سنسور بدن می تواند کاملا یک چالش باشد. در این مقاله، مروری بر وضعیت امنیتی در شبکه های سنسور بدن، با تمرکز بر طرح های پیشنهادی کلیدی پیشنهادی، نحوه ساخت آنها و روش های ارزیابی امنیت و عملکرد آنها، ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که جامعه بین طرح های توافقنامه سنتی کلیدی و طرح هایی که از سیگنال های فیزیولوژیکی یا دیگر برای مبادله کلید استفاده می کنند تقسیم می شود. تجزیه و تحلیل امنیتی به ندرت با روش های رسمی انجام می شود؛ به جای آن، تجزیه و تحلیل توصیفی معمول است. هیچ استاندارد یا دستورالعمل در مورد اندازه گیری راندمان طرح وجود ندارد. به همین دلیل، نویسندگان روش های مختلفی را استفاده می کنند و در نتیجه، طرح ها می توانند برای مقایسه دشوار باشد.