دانلود مقالات ISI درباره نظرسنجی، افکارسنجی + ترجمه فارسی

نظرسنجی یا آنکت: نوعی روش تحقیق پیمایشی است که در آن دیدگاه گروهی از افراد در مورد یک موضوع مورد مطالعه قرار می‌گیرد. برای این کار، تعدادی پرسش محدود درباره موضوع مورد نظر تهیه می‌شود و نظر نمونه‌ای از جامعه درباره آن‌ها پرسیده می‌شود. نظر سنجی (افکار سنجی) اجرای اقدامات و تلاش های سازمان یافته برای نشان دادن عقاید مردم نسبت به یک موضوع در یک محل خاص و در یک مقطع زمانی معین می باشد و نتیجه آن نشان میدهد که افراد به چه دلیلی عقیده خاصی را پذیرفته اند و با چه شدت و قوتی از آن پشتیبانی می کنند. بنابراین نظر سنجی فعالیتی است که علاوه بر فعالان سیاسی (به منظور جلب آرا مردم و یا شناخت و هدایت افکار عمومی) برای برنامه ریزان (در جهت تنظیم سیاست ها و خط مشی ها) جامعه شناسان (با هدف شناخت گرایشات و رفتار مردم) ارباب جراید و رسانه ها (برای اندازه گیری میزان رضایت) مدیران صنایع (برای ارتقا کیفیت و تولیدات) و اقتصاددانان و تجار (برای فروش و بازاریابی نیز کاربرد داشته است، همچنین با توجه به اینکه بخش عظیمی از نیروی انسانی در نهادها، سازمانها، ادارات، کارخانجات و. . . مشغول به فعالیت می باشند، شناخت افکار عمومی حاکم بر آن بخش در جنبه های گوناگونی چون رضایت شغلی، نیازهای فرهنگی، شایعه و شایعه پراکنی و. . . برای مدیران این واحدها به عنوان یک ابزار کاربردی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. نظر سنجی روش و ابزاری است که از طریق آن می‌توانیم مسئولان را مجبور به پاسخگویی کنیم. اگر نظرسنجی وجود نداشته باشد، دولتمردان از نوع نیازها و خواسته‌های مردم و اولویت‌های آنان مطلع نمی‌شوند که در نتیجه تعادل نظام سیاسی را برهم می‌زنند. افکارسنجی با یک فرآیند متعادل و قابل اطمینان علمی مجموعه نیازها و تقاضای جامعه را جمع‌آوری می‌کند و مسئولان را به طور غیرمستقیم تحت فشار قرار خواهند داد. این فشار در صورت عدم توجه ممکن است متراکم شده و حالت غیرمسالمت‌آمیز پیدا کند. بنابراین وقتی که نظر مردم به روش علمی جمع‌آوری می‌شود و مسئولان در جریان آن قرار می‌گیرند خود به خود یک الزام آنان را مجبور به پاسخگویی کامل می‌کند هم اکنون در کشور های پیش رفته کاربردی ترین نوع نظر سنجی،نظر سنجی اینترنتی است. ولی در کشورهایی مانند پاکستان و افغانستان که امکانات نظر سنجی اینترنتی به صورت همگانی میسر نیست،اغلب از شیوه های کلاسیک نظر سنجی مانند پرسش و پاسخ و یا مصاحبه استفاده میشود. نظر سنجی های غیر دولتی(خصوصی) در ایران چندی است که رواج یافته است. گرچه این مراکز غیر انتفاعی هیچ گاه مورد تائید دولتی نیستند اما به علت عدم وجود گردش آزاد اطلاعات نزد عموم ترویج پیدا کرده اند.