دانلود مقالات ISI دربارهنوجوانی + ترجمه فارسی

نوجوانی(ADOLESCENT) دوره ای از زندگی حدفاصل میان کودکی و بزرگسالی است. اختلاف در مورد گستره ی نوجوانی یعنی زمان شروع و پایان آن باعث شده است که در جوامع مختلف سنین نوجوانی متفاوت باشد. با توجه به تغییرات مختلف جسمانی، روانی، اجتماعی و. . . انسان در طول زندگی، دوران زندگی به مراحل تقسیم بندی شده است که هر دوره از ابعاد مختلف با دوره قبل و دوره بعد خود تفاوت هایی دارد. عمومی ترین تقسیم با توجه به سن انجام گرفته است و بر طبق این تقسیم بندی دوره زندگی به مراحلی هم چون قبل از تولد، نوزادی، کودکی، جوانی، میانسالی و پیری تقسیم شده است. قبل از نوجوانی دوره کودکی به بزرگسالی می باشد. به عبارت دیگر نوجوانی در زندگی هر فرد دوره ای است که با پایان کودکی شروع می شود و در ابتدای بزرگسالی پایان می یابد. شروع و پایان نوجوانی چندان مشخص نیست و بسته به افراد و جوامع گوناگون متغیر است. پایان نوجوانی با توجه به فرهنگ هر جامعه و سنی که فرد می تواند وظایف و مسئولیت های یک بزرگسال را بر عهده بگیرد متفاوت است و در حدود بیست سالگی است. بنابراین دوره نوجوانی را از دوازده سالگی تا تقریباً هجده الی بیست و یک سالگی در نظر گرفت. دوره نوجوانی همراه با تغییرات عمده جسمانی، اخلاقی و اجتماعی است. در این دوره رشد جسمانی نوجوان کامل شده و از نظر شناختی و هوشی نیز رشد کرده و در پایان از نظر عاطفی نیز با ثبات تر می گردد. نوجوانی دوره انتقال از وابستگی کودکی به استقلال و مسئولیت پذیری جوانی و بزرگسالی است. در این دوره نوجوان با دو مسئله اساسی روبروست: 1- بازنگری و بازسازی ارتباط با والدین و بزرگسالان و جامعه/2- بازشناسی و بازسازی خود به عنوان یک فرد مستقل. رفتار نوجوانان گاهی کودکانه و گاهی همانند بزرگسالان است و در طول این دوره معمولاً تعارض بین این دو نقش در نوجوان مشاهده می شود. "استانلی هال" پدر روانشناسی نوجوانی این دوره را دوره توفان و تنش می نامد و نوجوانی را تولدی تازه می نامد. او می گوید که نوجوانی دوره انتقالی مهمی است و نوجوان شور و هیجان فراوانی احساس می کند. البته فقط ویژگی های فیزیکی نیست بلکه از نظر روحی هم تغییراتی بوجود می آید. که کن به است به خاطر تغییرات فیزیکی بچه ها احساس خجالت بکنند به طور مثال اجازه ندهند که مادر و پدر همراه آنها وارد حمام و توالت بشوند و ممکن پدر و مادر متوجه نشوند و خجالبت باید به عنوان اولین زنگ ورود به دوران بلوغ بشمار آید.