Collaborative replenishment in the presence of intermediaries

در زنجیره تامین پیچیده، خریداران پایین دست معمولا اغلب به تنهایی از واسطه ها به جای مستقیم با تولیدکنندگان اصلی برخورد می کنند. اگر چه بازپرداخت مشارکتی از واسطه ها ممکن است منافع ایجاد کند، کاهش هزینه های قابل توجهی می تواند در هنگام بازپرداخت مستقیم از تولید کنندگان صورت پذیرد. این مقاله یک مدل کلی برای بررسی مجدد مشارکت در زنجیره های چند محصول با منابع جایگزین عرضه کننده یعنی تولید کنندگان و واسطه ها می سازد. یک سازمان مشارکتی انتخاب های بهینه از منابع مجدد را از طرف اعضای آن برای به حداقل رساندن هزینه های جمعی تعیین می کند. ما یک کلاس از بازی های همکاری با این شرایط را معرفی می کنیم و شرایط کافی برای انحطاط آنها را فراهم می کنیم. ما در مورد انتخاب حاکمیت تخصیص و تأثیر آن بر کارایی زنجیره تامین زمانی که خریداران از لحاظ استراتژیک در سازمان مشارکتی شرکت می کنند بررسی می شود. ما ثابت می کنیم که ارزش شپلی، زنجیره عرضه را هماهنگ می کند، به عنوان مثال، مشارکت کامل را بهترین راهبرد برای خریداران حتی در اطلاعات نامتقارن می کند. این تنظیم با یک ساختار جایگزین مقایسه می شود که در آن خریداران تنها می توانند در سازمان های تامین منابع خاصی که همه محصولات درخواست شده را از میان واسطه ها یا تولید کنندگان خریداری می کنند، همکاری کنند. اگر چه همیشه استراتژی های مشارکتی وجود دارد که منجر به حداقل هزینه جمعی می شود، غیرممکن است که قوانین تخصیص برای سازمان های تأمین منابع خاص که همیشه انگیزه خریداران برای انتخاب چنین استراتژی هایی را دارند، غیر ممکن باشد.