Model-based organizational decision making: A behavioral lens

تحقیقات عملی فرض می کند که فرآیندهای تصمیم گیری سازمانی می توانند با استفاده از مدل سازی کمی و کیفی آنها را دقیق تر و تحلیلی تر بهبود دهند. با این حال، ما تنها درک محدودی از چگونگی مدل سازی در واقع بر رفتار تصمیم گیری سازمانی، مثبت یا منفی تاثیر می گذارد. در این مقاله از شیوه تحقیق سازمانی مدرسه کارنگی، این مقاله دو نوع فعالیت های تصمیم گیری سازمانی را تعیین می کند که در آن مدل سازی می تواند مورد استفاده قرار گیرد: تصمیم گیری روزمره و حل مسئله. این دو نوع فعالیت های تصمیم گیری پیامدهایی بسیار متفاوت برای پشتیبانی تصمیم گیری مبتنی بر مدل دارند، از نظر تاثیرات مثبت و منفی رفتاری مرتبط با مدل سازی و همچنین معیارهای مورد استفاده برای ارزیابی مدل ها و شیوه های مدل سازی. به طور کلی، این مقاله بینش های جدیدی را ارائه می دهد که درک می کنند که چرا فعالیت های مدل سازی موفقیت آمیز است (یا نه)، توضیح می دهد که چرا تمرینکنندگان برخی از روش ها را راحت تر از دیگران می پذیرند و به فرصت های جدید برای تحقیق تجربی و توسعه روش اشاره می کنند.