Implementation and application of a stochastic aircraft boarding model

فرآیند گردش هواپیما به طور عمده توسط کارگران زمینی، فرودگاه یا کارکنان خطوط هوایی کنترل می شود، به غیر از سوار شدن هواپیما، که توسط تجربه و تمایل مسافران و یا توانایی پیروی از روش های سوارکاری پیشنهادی هدایت می شود. این مقاله با استفاده از یک مدل سوارکاری هواپیما پیشرفته، کالیبراسیون شده، تصادفی که به استراتژی های مختلف سوارکاری (ترتیب زودهنگام ورود مسافران، دست زدن به توشه دست)، ستارگان گروهی و تغییرات زیربنایی نوین (فرش پرواز، صندلی عقب، مسافر فشرده صندلی) در این زمینه، سوار شدن مسافری به عنوان یک تصادف، عامل مبتنی بر، رو به جلو، فرایند یک بعدی و گسسته است. مدل تصادفی، رفتار فردی مسافرتی و همچنین محدودیت های عملیاتی و انحرافات را پوشش می دهد. ارزیابی جامع با استفاده از یک مدل اجازه می دهد تا مقایسه کارآمد رویکردهای تحقیق فعلی و راه حل های نوآورانه عملیاتی برای سوار شدن موثر مسافران.