Increasing accuracy in the interval analysis by the improved format of interval extension based on the first order Taylor series

هنگامی که وابستگی تابع به متغیرهای نامعین در فاصله زمانی یکنواخت نیست، بازه تابع به دست آمده از بردار فاصله کلاسیک بر اساس سری اول تیلور خطاهای قابل توجهی را نشان می دهد. به منظور کاهش اشتباهات پایان نامه، فرمت بهبود یافته گسترش فاصله با سری اول تیلور در اینجا با توجه به یکنواختی تابع توسعه یافته است. دو مثال معمولی ریاضی برای نشان دادن این روش ارائه شده است. لرزش یک پرتو با توده های توده ای مورد مطالعه قرار گرفته است تا نشان دهنده سودمندی این روش در کاربرد عملی باشد و داده های ورودی لازم که تنها مقدار تابع در نقطه مرکزی فاصله، حساسیت و انحراف عملکرد هستند. نتایج نمونه های فوق نشان می دهد که بازه تابع از روش توسعه یافته در این مقاله دقیق تر از روش های کلاسی است.