An assessment of available measures to reduce traction energy use in railway networks

راه آهن در حال تبدیل شدن به یک انتخاب به طور فزاینده ای محبوب برای رفع نیازهای حمل و نقل در سطح محلی، ملی و بین المللی، به دلیل بهره وری ذاتی و ظرفیت بالا. با وجود این، اپراتورها با فشار برای کاهش مصرف انرژی راه آهن مواجه هستند تا به اهداف بهره وری برسند، در عین حال حفظ کیفیت خدمات و مدیریت تقاضای افزایش یافته است. تعدادی از اقدامات فردی برای کاهش انرژی در بخش راه آهن پیشنهاد شده است، که اغلب نتایج خوبی در مورد مطالعات موردی نشان می دهد. به طور کلی توافق شده است که پس انداز قابل دستیابی یک معیار تغییر بسته به ویژگی های مسیر، خودرو و خدمات تغییر کند. با این وجود، در ادبیات کمی اطلاعات وجود دارد که به طور خاص درباره آن است که کدام اقدامات برای انواع داده های مناسب مناسب تر است و یا چگونه آنها را تعامل می کنند. لذا هدف از این مقاله شروع به ارزیابی اقدامات در دسترس برای استفاده از سیستم های مختلف می باشد. اولا، شبکه ها از لحاظ ویژگی های متمایز آنها تعریف می شوند. به عنوان کشش برای اکثریت تمام مصرف انرژی در بخش ریلی، جریان کشش از طریق یک وسیله نقلیه به عنوان نقطه شروع برای ارزیابی اقدامات محسوب می شود. فن آوری های فعلی و روش های بررسی شده و طبقه بندی شده بر اساس که منطقه کشش استفاده از آنها هدف قرار. اندیشه به عوامل موثر بر اجرای و شبکه هایی که در آنها اعمال می شود، داده می شود. خروجی کلیدی این مقاله مقایسۀ صرفه جویی انرژی قابل دستیابی در اندازه های مختلف وابسته به نوع شبکه می باشد. امید است که این نقطه شروع خوبی برای شناسایی بهترین اقدامات برای یک شبکه داده و ویژگی هایی است که بر موفقیت آنها تأثیر می گذارد.