Experimental testing and numerical modeling of steel frames under close-in detonations

حتی اگر رویدادهای انفجاری در مناطق مسکونی با احتمال کم بودن وقوع رخ می دهد، آنها می توانند در معرض خطر بالای ساختمان ها و اشغالگران خود باشند. به معنی کاهش آسیب پذیری و جلوگیری از فروپاشی پیشرفته ساختمان ها شامل استحکام زیاد، افزایش قدرت محلی از عناصر ساختاری و افزایش ظرفیت مجدد مجدد پس از آسیب محلی است. انفجار رخدادهای بسیار پیچیده است، به ویژه هنگامی که بار در یک فاصله کوتاه از ساختمان منفجر می شود. در چنین مواردی، استفاده از روش های تحلیلی ممکن است نتایج نادرستی به دست آورد. این مقاله نتایج یک برنامه ترکیبی تجربی / عددی را ارائه می دهد که بر پاسخ فریم های فولادی تا انفجارهای نزدیک متمرکز شده است. دو نمونه یکسان در داخل یک پناهگاه ویژه برای اندازه های مختلف شارژ و فاصله ایستاده مورد آزمایش قرار گرفتند. رفتارهای بسیار مشابه و حالت های شکست در دو نمونه مشاهده شد. مدل عددی، کالیبره شده بر روی داده های آزمون، قادر بود دقت تغییر شکل ها و حالت شکست نمونه ها را پیش بینی کند. نتایج حاصل از مطالعات عددی پارامتری نشان داد که مکانیزم شکست محلی و مقاومت در برابر فروپاشی پیشرفته فریم های ساختمانی فولادی، به شدت بر پارامترهای بار انفجار، و همچنین بر میزان بارهای گرانشی ستون ها بستگی دارد.