Activity versus outcome maximization in time management

احساس فشردگی زمانی تبدیل به همه جا شده است. استراتژی های مدیریت زمان برای کمک به افراد در بیشتر فعالیت های مورد نظر و ضروری خود است. ما این استراتژی ها را مرور می کنیم. در انجام این کار، ما بین دو انگیزه، اغلب رقابتی که مردم در مدیریت زمان خود داریم، را تشخیص می دهند: حداکثر سازی فعالیت ها و به حداکثر رساندن نتایج. ادبیات در حال ظهور به یک معضل مهم اشاره می کند: یک استراتژی مشخص که بیشترین تعداد فعالیت ها را ممکن است به حداکثر رساندن نتیجه منجر شود. ما در مورد عواملی که ممکن است مانع عملکرد در کارهای کاری و لذت بردن در کارهای اوقات فراغت شوند بحث میکنیم. در نهایت، ما پیشنهادات نظری مبنایی ارائه می دهیم که می تواند این دو اهداف مهم را در مدیریت زمان حفظ کند.