Cooperation and decision time

ما دو روش اساسی را که زمان تصمیم گیری مربوط به همکاری است بررسی می کنیم. اولا، مطالعات به لحاظ تجربی زمان تصمیم گیری را کنترل می کنند تا بدانند چگونه همکاری با استفاده از شهود در برابر مشورت مرتبط است. شواهد کنونی ادعا می کنند که فشار زمان (و به طور کلی شهود) از همکاری حمایت می کند. دوم، مطالعات همبستگی نشان می دهد که زمان تصمیم گیری در زمان خود، در درجه اول به درگیری تصمیم می پردازد، نه استفاده از شهود یا مشورت. در نتیجه تصمیمات همکاری شدید سریعتر از تصمیمات میان مدت اتفاق می افتد و سرعت نسبی تصمیمات بسیار تعاونی در مقابل تصمیمات غیر تعاونی بستگی به جزئیات طرح و استخر شرکت کننده دارد. در نهایت، ما درباره عواقب بین فردی زمان تصمیم گیری بحث می کنیم: مردم بر اساس این که چگونه سرعت همکاری می کنند، قضاوت می شود و زمان تصمیم گیری به عنوان یک نشانه برای پیش بینی همکاری استفاده می شود.