Demystifying priming

در طول بحث های اخیر در مورد ادبیات روانشناسی اجتماعی، منتقدان این یافته ها نشان داده اند که اثرات "جادویی" و بر اساس مکانیزم های نامناسب است. در اینجا، ما نشان می دهیم که مدل استنتاج های موقعیتی [1] روش های زیر را شناسایی می کند. با استفاده از مدل، ما توصیف می کنیم که چگونه اثرات پرایمر شگفت انگیز و غیر منطقی می تواند از یک مکانیزم ساده که به طور کلی رفتار سازگاری را ایجاد می کند، ظاهر شود. علاوه بر این، ما تأکید می کنیم که چگونه این مکانیزم بر پایه مجموعه ای از فرآیندهای شناختی شناخته شده، اصول اساسی روانشناختی است که در بسیاری از رشته های رشته های زمینه ثبت شده است. پس از معرفی مدل و تفسیر نقش فراگیر این فرایندهای اصلی، ما توصیف می کنیم که مشارکت های اصلی مدل، از جمله توانایی آن در جهت هدایت مدل سازی پارادایم است. ما با توصیف داده های اخیر که از این مدل پشتیبانی می کند، نتیجه گیری می کنیم، و تمرکز بر یک کار درون محرک است که اثرات پرایمر بسیار رفتاری را تکرار می کند.