Connecting alone: Smartphone use, quality of social interactions and well-being

این مقاله نقش نقش اسمارتفون را برای کیفیت تعاملات اجتماعی و رفاه ذهنی بررسی می کند. ما استدلال می کنیم که با توجه به نفوذ آن، گوشی هوشمند کیفیت ارتباطات چهره به چهره را کاهش می دهد و در نتیجه تاثیر مثبتی بر سلامت آنها می گذارد. ما این فرضیه را در یک نمونه بزرگ و نمونه ای از افراد ایتالیایی تست می کنیم. نتایج نشان می دهد که زمان صرف شده با دوستان، از لحاظ رضایت از زندگی، برای افرادی که از گوشی های هوشمند استفاده می کنند کمتر ارزش دارد. این یافته قوی برای استفاده از برآورد متغیرهای ابزار برای مقابله با اندوژن ممکن است. ما همچنین نشان می دهیم که مطابق فرضیه ما، ارتباط مثبتی بین زمان صرف شده با دوستان و رضایت از دوستان، برای افرادی که از گوشی های هوشمند استفاده می کنند کمتر قوی است.