Evaluative conditioning leads to differences in the social evaluation of prototypical faces

اکثر مطالعات روانشناسی اجتماعی با استفاده از شرایط ارزیابی، بر روی اینکه چگونه تغییر در رفتارهای عاطفی به چهره انسان منجر می شود، متمرکز شده است. هدف ما این بود که آزمون کنیم که آیا اطلاعات عاطفی غیر اجتماعی از چهره های فردی به کامپوزیت ها منتقل می شود. ما کامپوزیت های چهره های فردی را که قبل از تصاویر با محتوای مثبت یا منفی پیش آمده بود، ایجاد کردیم. ما متوجه شدیم که کامپوزیت ساخته شده از چهره های مطابق با تصاویر با وضوح بالا به عنوان قابل اعتماد محسوب می شود. این نشان می دهد که در کار آماده سازی ارزیابی، ارزش والنتالی تصاویری که دارای معنی اجتماعی نیستند، به چهره ها مرتبط است، سپس به سایر محرک های صورت منتقل می شود که دارای ویژگی های مشترک با چهره های پیشین است. به این ترتیب، تهدید ارزیابی منجر به ظهور قضاوت های اجتماعی می شود. بنابراین ما پیشنهاد می کنیم که یادگیری وابسته و تعمیم به تشکیل نمونه های چهره می پردازند، مکانیسم که می تواند نقش مهمی در ارزیابی چهره های ناشناخته ایفا کند.