From Honesty-Humility to fair behavior - Benevolence or a (blind) fairness norm?

تحقیقات اخیر ویژگی صلح جوینی بودن را به عنوان یک عامل حیاتی برای انواع رفتارهای تعاونی، عادلانه و یا طرفدار اجتماعی شناسایی کرده است. با این حال، روشن نیست که ارتباط بین صمیمیت و تساهل و تمایل به نمایش رفتار منصفانه که در ابتدا در تجزیه و تحلیل متاآنالیز کار پیشین با استفاده از بازی دیکتاتور نشان داده می شود، در حال حرکت است. برای بستن این شکاف، ما دو توضیح بالقوه را آزمایش می کنیم، یعنی خیرخواهی در برابر یک عدالت داخلی (کور) عدالت. در یک پارادایم توزیع مجدد، ما یک وضعیت ناعادلانه را به کار برده ایم که در آن شرکت کنندگان و همتایان فرعی آنها پاداش های نامتقارن برای عملکرد مشابه در مسابقه دریافت کردند. نامتقارن یا به نفع یا ضعف شرکت کنندگان بود، که به صورت آزمایشی دستکاری شده بود. در نهایت شرکت کنندگان توانستند تمامی پاداش ها را در اختیار توزیع کنند. در راستای حساب خیرخواهی، افرادی که درجستجوی صداقت بودند، یک توزیع منصفانه را در صورتی که خودشان از آن بهره مند شدند (به این ترتیب اطمینان حاصل کنند که از دیگران بهره برداری ننمایند)، از اصلاح نامتقارن (با گرفتن امتیاز از سوی دیگر)، اگر آنها محروم برعکس، این الگو نمی تواند توسط ایده یک عدالت انعکاسی (کور) مطابقت داشته باشد که می تواند به این معنا باشد که افرادی که در صداقت عفتی بالا هستند، یک توزیع برابر را ایجاد می کنند بدون آن که کسی از آن بهره مند شود.