Examining the effect of state anxiety on compensatory and strategic adjustments in the planning of goal-directed aiming

رابطه عملکرد اضطراب-ادراکی-موتور در تحقیقات مربوط به پاسخهای دستی گسسته به دلیل قطعی قطعی برنامه ریزی و کنترل فرآیندهای که بخش های اولیه و دیر جنبش را تشکیل می دهند، ممکن است افزایش یابد. برای بررسی بیشتر قدرت توضیحی نظریه های خود تمرکز و حواس پرتی، پتانسیل اضطراب را ایجاد کردیم که باعث تغییرات در برنامه ریزی حرکتی می شود که برای پیش بینی اثرات منفی در کنترل آنلاین بستگی دارد. در نتیجه، ما دو فرضیه را مطرح کردیم که اضطراب باعث می شود تا هنرمندان ابتدا هدف را از بین ببرند و زمان بیشتری را برای استفاده از بازخورد بصری (بازیابی آن) فراهم آورند، یا از دست رفتن بالستیک برای پوشش بیشتر فاصله بدون بعد تعهد آنلاین کنترل (برای رفتن به آن؟). شرکتکنندگان با حرکتهای فوقانی اندام به یک هدف واحد تحت دستورالعمل های متعادل قرار گرفتند تا پاسخ های سریع و دقیق (اضطراب کم / طبیعی) با بازخورد عملکرد منفی غیرمستقیم (اضطراب بالا) را اجرا کنند. نتایج نشان داد که تاثیر منفی تأثیر منفی اضطراب در کنترل آنلاین تکرار شد. در حالی که اضطراب موجب جابه جایی طولانی برای رسیدن به سرعت حداکثر و گرایش بیشتر به هدف بیش از حد شد، به نظر می رسد هیچ تغییری در تلاش برای استفاده از بازخورد بصری آنلاین نیست. بنابراین، تمایل به ابتدا بیش از حد می تواند از یک روش کمکی ناکارآمد که منجر به حمایت از زمان حرکت عمومی و دقت پاسخ می شود.