Mental states modulate gaze following, but not automatically

تعدادی از نویسندگان پیشنهاد کرده اند که محاسبه چشم انداز بصری فرد دیگری به صورت خودکار صورت می گیرد. در کار فعلی ما مورد بررسی قرار گرفتیم که آیا دیدگاه در واقع خودکار است یا بیشتر به دلیل مکانیسم های مرتبط با کنترل آگاهانه است. شرکت کنندگان صحنه های روزمره را مشاهده کردند که در آن یک مدل انسانی به سمت یک هدف هدف نگاه می کرد. مهمتر از همه، دیدگاه مدل از این شیء، قابل مشاهده است یا توسط یک مانع فیزیکی (از جمله کیف) است. نتایج نشان داد که وقتی ناظران پنج ثانیه برای مشاهده صحنه ها آزاد شدند، حرکات چشم سریعتر شد تا جسم را هنگامی که مدل می تواند آن را در مقایسه با زمانی که آن را بسته بود مقایسه کند. در مقابل، هنگامی که ناظران مجبور شدند به سرعت هدف مورد نظر بر روی همان شیء را تبعیض نکنند، چنین تأثیر دیدی رخ نخواهد داد. ما همچنین روش مانع را با آخرین روش (یعنی پارادایم عدد مبهم) که در ارزیابی نظریه چشم انداز استفاده شده است استفاده می کنیم. نتایج نشان داد که دیدگاه این مدل پاسخ ها را آسان می کند حتی زمانی که این عامل نمی تواند محرک های بحرانی را ببیند. ما استدلال می کنیم که اگرچه انسان به دیدگاه دیگران توجه می کند، این به طور خودکار رخ نمی دهد.