Not all those who wander are lost: Spatial exploration patterns and their relationship to gender and spatial memory

هنگامی که انسان ها و حیوانات از طریق محیط ها حرکت می کنند، خاطرات فضایی مهم برای حمایت از یادآوری مکان ها نسبت به موقعیت و جهت گیری خود، و همچنین مکان های دیگر شی در محیط است. هدف از مطالعه حاضر این بود که آیا تفاوت های فردی در اکتشاف اولیه یک محیط رمان بزرگ در ارتباط با خاطرات فضایی بعدی باشد. اکثریت مطالعات حافظه فضایی که در فضاهای بزرگ ایجاد شده اند، رمزگذاری محیط را توسط شرکت کنندگان برجسته در مسیرهای پیش تعیین شده محدود کرده اند، و بنابراین اکتشاف آزاد آنها را محدود می کند. ما اجازه دادیم شرکت کنندگان آزادانه کشف یک محیط مجازی در مقیاس وسیع برای پیدا کردن مجموعه ای از اشیا در داخل. سپس توانایی خود را برای بازگشت به آن اشیاء و همچنین توانایی آنها برای اشاره به آنها از یکدیگر تست کردند. بر اساس کار قبلی که نشان دهنده تفاوت های جنسیتی در استراتژی های ناوبری و اضطراب فضایی است، ما پیش بینی کردیم که مردان و زنان الگوهای مختلف اکتشاف اولیه را نشان می دهند و این الگوهای اکتشاف، تفاوت های جنسیتی را در اندازه گیری حافظه فضایی می سنجند. ما متوجه شدیم که زنان اغلب به مکان های قبلی باز می گردند و نرخ های پایین تری از این منطقه را نشان می دهند. این اندازه گیری های اکتشافی تا حدی به تفاوت های جنسیتی در کارایی در ناوبری و دقت اشاره کردن به مکان های یاد شده مربوط می شود. نتایج نشان می دهد اهمیت اکتشاف در حافظه فضایی و ارائه یک دیدگاه جدید در مورد تفاوت های جنسیتی در شناخت فضایی.