Episodic traces and statistical regularities: Paired associate learning in typical and dyslexic readers

یادگیری ارتباطات تصویری و فنولوژیکی یک مهارت کلیدی در زمینه خواندن موفقیت آمیز است. با این حال، ما هنوز به درک مکانیسم های شناختی که یادگیری کارآمد را در خوانندگان خوب و کسانی که در افراد مبتلا به نارساخوانی در حال توسعه هستند، بی نظیر هستند. در اینجا، ما از یک تابع یادآوری تکراری استفاده می کنیم تا بررسی کنیم که چگونه افراد بالغ مبتلا به اختلالات خواندن و نوشتن ارتباطات جدیدی بین محرک های بصری و واج شناختی ایجاد می کنند و پارادایم به دنبال چیزی را به دست می دهند تا حافظه ضمنی برای مکان های مورد نظر را بررسی کنند. دقت یادآوری نشان داد که یادآوری خوانندگان معمولی از همکاران فنولوژیکی جدید بهتر از یادآوری خوانندگان نارساخوان بود، و همچنین با تکرار بیشتر بهبود یافت. تجزیه و تحلیل خطا مشروط به چشم نشان می دهد که پیشرفت بیشتر خوانندگان معمول از تکرار نشان دهنده قوی تر شدن و یا بازیابی هر کدام از آنها است که در آن یک جفت داده شده ارائه شده است: در حالی که خوانندگان انعطاف پذیر، محل، خوانندگان معمول نشان داد که این الگوی قوی تر زمانی که محل هدف در آزمایش های متعدد سازگار بود. بنابراین، موفقیت خوانندگان معمولی در کسب خواندن ممکن است از استفاده بهتر آنها از احتمالات آماری برای شناسایی ویژگی های محرک سازگار در مواجهه چندگانه حاصل شود. ما در مورد این یافته ها در رابطه با نقش حافظه ضمنی در شکل گیری انجمن های بصری-فنولوژیکی جدید به عنوان یک مهارت پایه ای در خواندن و زمینه های ضعف در نارساخوانهای در حال توسعه بحث می کنیم.