Learning to recognize unfamiliar talkers: Listeners rapidly form representations of facial dynamic signatures

دیدن حرکت یک چهره در حال صحبت کردن می تواند برای تشخیص بلندگوهای شخصا بسیار شناخته شده باشد، و این نشان می دهد که اطلاعات پویای صورت در پرونده های بلند مدت برای سخنرانان آشنا ذخیره می شود. در مطالعه حاضر، ما آزمایش کردیم که آیا اطلاعات پویا صورت با صحبت کردن می تواند یادگیری سخنرانان نا آشنا را هدایت کند. از شرکت کنندگان خواسته شد که سخنرانان را از صفحه نمایش نور نقطه ضعف پیکربندی نشان می دهد که تنها حرکت بیولوژیکی را که سخنرانان هنگام سخن گفتن کوتاه می کنند، نشان می دهد. در یک فاز یادگیری اولیه، بازخورد داده شد. در طی آزمون، شنوندگان سخنرانان را از نمایش های نقطه ای از جملات آموزشی و احکام جدید شناسایی کردند. شنوندگان به شناسایی دو سخنران و چهار سخنران در یک آزمایش دیگر، از اطلاعات پویای بصری به تنهایی یاد گرفتند. یادگیری در حال حاضر پس از قرار گرفتن در معرض بسیار کمی آشکار شد. علاوه بر این، شنوندگان نمایندگان انتزاعی از امضاهای پویای تصویری را ایجاد کردند که به آنها اجازه می داد سخنرانان را در آزمون حتی از مواد زبانی جدید تشخیص دهند. آزمایش های کنترل نشان داد که هر اطلاعات بالقوه باقی مانده استاتیک در نمایشگرهای نقطه ای نور برای هدایت یادگیری کافی نبود و شنوندگان به شناسایی هویت، به جای جنسیت سخنرانان یاد گرفتند، زیرا یادگیری نیز در زمانی که سخنرانان یکسان بودند ارتباط جنسی. به طور کلی، این نتایج نشان می دهد که شنوندگان می توانند یاد بگیرند که سخنرانان نا آشنا را از حرکتی که در طی صحبت کردن تولید می کنند، شناسایی کنند. به این ترتیب، شنوندگان نمایانگر انتزاعی از امواج حرکت پویا حرکتی مربوط به صحبت کردن از سخنرانان نا آشنا در حال حاضر از قرار گرفتن در معرض محدود هستند.