Sympathetic arousal, but not disturbed executive functioning, mediates the impairment of cognitive flexibility under stress

انعطاف پذیری شناختی ناشی از درهم آمیختن سیستم های مختلف شناختی است که مهم ترین آنها عبارت از واژگان-معنایی و اجرایی است. با این حال، مطالعات قبلی نشان داده است که چنین شکل هایی از تفکر انعطاف پذیر تحت فشار قرار دارد. در این تحقیق، با انگیزه های این کاستی ها، چندین مکانیسم نامزدی مورد بررسی قرار گرفت که به منظور کاهش تأثیرات ناشی از استرس بر تفکر انعطاف پذیری صورت می گیرد. بزرگسالان بالغ به طور تصادفی به استرس روحی و اجتماعی و یا شرایط کنترل در حالی که برای عملکرد در انعطاف پذیری شناختی، ظرفیت حافظه کار، استعداد معنایی و تداخل شناختی خود گزارش شده است. پاسخ استرس با تغییرات در میزان هدایت پوست، میزان هوشی و اضطراب حالت نشان داده شده است. تجزیه و تحلیل های ما نشان داد که استرس حاد، انعطاف پذیری شناختی را از طریق افزایش همراهی با تحریک سمپاتیک، در حالی که این میانجی به طور مثبت با فلسفه معنایی مرتبط است. استرس همچنین توانایی حافظه کاری را کاهش داد، که تا حدی با افزایش تداخل شناختی مواجه بود، اما هیچ یک از این دو معیار با انعطاف پذیری شناختی یا تحریک سمپاتیک همراه نبود. به دنبال این یافته ها، نتیجه گیری می کنیم که استرس حاد، انعطاف پذیری شناختی را از طریق تحریک سمپاتیک که فرایندهای لغوی-معنایی و وابسته را مدون می کند، تحت تاثیر قرار می دهد. به طور خاص، نتایج نشان می دهد که سطح استرس از فعال سازی سمپاتیک می تواند دسترسی و ادغام همکاران دور افتاده را محدود کند و رقابت پاسخ را نسبت به ایده های پر قدرت و غالب تعریف کند. مهم است که نتایج ما نشان می دهد که اختلالات ناشی از استرس ناشی از انعطاف پذیری شناختی و عملکرد اجرایی به وسیله مکانیسم های شناختی متمایز می باشد.