Small numbers are sensed directly, high numbers constructed from size and density

دو نظریه برای توضیح چگونگی برآورد تعداد عناصر مجموعه های شیء بصری رقابت می کنند. نخستین نشان می دهد که عددی آشکار از تجزیه و تحلیل از ویژگی های سطح پایین تر مانند اندازه و تراکم از مجموعه حاصل می شود. نظریه دوم نشان می دهد که اعداد به طور مستقیم حس می شوند. مطابق با ادعای دوم وجود نورون در قشر ملتحمه است که برای پردازش تعدادی عناصر در صحنه بصری تخصصی است. با این حال، شواهد اخیر نشان می دهد که فقط تعداد کم می تواند مستقیما درک شود، در حالی که درک اعداد بالا توسط تجزیه و تحلیل ویژگی های سطح پایین پشتیبانی می شود. پردازش اعداد کم و زیاد که در سطوح مختلف سلسله مراتب عصبی قرار دارند باید شامل اندازه های مختلف پذیرش پذیری باشند. در اینجا، من این ایده را با سازگاری تصویری تست کردم. من گسترش فضایی تعدیل تعداد را برای عدد کم و زیاد اندازه گیری کردم. گسترش انطباق متمرکز اعداد بالا نشان دهنده دخالت سطوح عصبی اولیه است که در آن زمینه های پذیرفته شده نسبتا کوچک هستند و گسترش گسترده ای برای عدد کم، با پردازش تعداد نورون هایی که دارای میدان های پذیرفته تر هستند، سازگار است. این نتایج شواهدی را برای این ادعا ارائه می دهند که مکانیزم های مختلفی را ایجاد می کنند که ادراک عددی بینایی را نشان می دهند. در حالی که اعداد کم مستقیما به عنوان یک ویژگی بصری اولیه شناخته می شوند، برآورد تعداد زیاد، با این حال احتمالا بستگی به اندازه منطقه ای که اشیاء آن گسترش یافته است، بستگی دارد.