Temporal limits on rubber hand illusion reflect individuals' temporal resolution in multisensory perception

تحریک همزمان چندرسانه ای، اما نه چند منظوره، به طور موفقیت آمیزی برای دستکاری در تجربه مالکیت بدن به کار گرفته شده است، همانطور که در مورد لمس دستگیره لاستیکی است. از این رو، فرض شده است که توهم دست لاستیکی با همان قوانین زمانی مقرر مانند یکپارچه سازی چند منظوره محدود شده است. با این حال، شواهد تجربی نشان می دهد که ارتباط مستقیمی بین محدودیت های زمانی به توهم دستکاری لاستیک و کسانی که در ادغام چندین سناریوی وجود دارد هنوز وجود ندارد. در اینجا ما اولین شواهد جامع را ارائه می دهیم که حساسیت فرد به توهم دستکاری لاستیک بستگی به تفکیک زمانی فردی در ادراک چندرسانه ای دارد، همانطور که از طریق پنجره پیوند موقتی نشان داده می شود. به طور خاص، در دو مطالعه ما نشان دادیم که درجه آسین کرونر زمانی لازم برای جلوگیری از القاء توهم دست لاستیکی بستگی به حساسیت افراد به درک ناهنجاری در هنگام تحریک ویسکوزی لمسی دارد. به این معنی که بزرگتر، پنجره پیوند زمانی، همانطور که از یک کار قضاوت همزمان می توان نتیجه گرفت، هرچه سطح ناهنجاری در توهم دستکاری لاستیک تحمل می شود. نتایج ما نشان می دهد که مدل های شناختی در حال حاضر از مالکیت بدن را می توان با ابعاد زمانی غنی سازی کرد. علاوه بر این، نتایج ما نشان می دهد که جنبه های مختلف مالکیت بدن بر روی مقیاس زمانی مختلف عمل می کنند.