A three-dimensional spatial characterization of the crossed-hands deficit

برای درک مکان لمس در فضا، ما اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی پوست را با اطلاعات مربوط به مکان آن قسمت بدن در فضا ادغام می کنیم. بیشتر پژوهش هایی که در این فرایند تفکیک مکانی لمسی انجام شده است از کمبودهای به اصطلاح عبور از دست استفاده شده است، که در آن توانایی قضاوت در مورد نظم زمانی لمس روی دو دست، هنگامی که سلاح ها عبور می کنند، کاهش می یابد. این حالت منجر به درگیری بین بازنمودهای فضایی بیرونی و لمسی خارجی به ویژه در ابعاد سمت چپ و راست می شود. بنابراین، معلوم نیست که آیا لمس تحت تاثیر قرار گرفته است یا خیر، زمانی که روابط فضایی غیر از ابعاد سمت چپ در دسترس است. در اینجا، ما اندازه گیری کردیم که کمبود دست کشیده شده، اندازه گیری تکرار لمسی است، که منعکس کننده رمزگذاری لمسی در فضای سه بعدی است. شرکت کنندگان نظم زمانی از محرک های لمسی ارائه شده به دست و بدون بریدن را قضا کردند. اسلحه ها در ارتفاعات مختلف (درجه پایین، آزمایشات 1 و 2) و یا در فاصله های مختلف از بدن در سطح عمق (بعد نزدیک، آزمایش 3) قرار گرفتند. کسری عبور از دست داده شد، زمانی که دیگر منابع اطلاعات فضایی، متعامد به ابعاد سمت چپ راست (یعنی نزدیک، بالا و پایین) در دسترس بودند. با این وجود، کسری ماندگار در هر شرایطی، حتی زمانی که پردازش اطلاعات غیر تضاد در ابعاد نزدیک یا پایین به اندازه کافی برای حل وظیفه بود. با هم، این نتایج نشان می دهد که پردازش زیرکانه کمربند بریده شده مربوط به رمزگذاری مکان یابی لمسی در فضای سه بعدی است، نه نسبت به هزینه پردازش اطلاعات در ابعاد سمت راست چپ. علاوه بر این، پایداری اثر عبور، شواهد را برای ادغام خودکار تمام اطلاعات موجود در طول رمزگذاری اطلاعات لمسی نشان می دهد.