Action-outcome learning and prediction shape the window of simultaneity of audiovisual outcomes

مغز به منظور نشان دادن یکپارچگی اشیاء اطراف ما، باید ویژگی های مختلف حسی را که این اجسام را تشکیل می دهند، دسته بندی کند. در اینجا، ما بررسی کردیم که آیا اقدامات در این فرایند گروه بندی کمک می کنند. به طور خاص، ما ارزیابی کردیم که آیا یادگیری و پیش بینی عملکردها به اتصال به زمان صوتی تصویری کمک می کند. شرکت کنندگان با دو جفت سمعی و بصری ارائه شدند: یک جفت توسط یک عمل چپ و دیگری توسط یک عمل راست انجام شد. در یک مرحله آزمایشی بعد، اجزای صوتی و تصویری این جفت ها در زمان های مختلف ارائه شدند. شرکت کنندگان تصمیم گرفتند که آیا آنها همزمان یا نه. برای ارزیابی نقش پیش بینی عمل-نتیجه در همزمان سازی سمعی و بصری، هر عمل یک جفت صوتی تصویری مشابه در مرحله یادگیری (جفت پیش بینی شده) یا جفت که قبلا با عمل دیگر (جفت "پیش بینی نشده" ) ما پنجره زمانی را پیدا کردیم که در آن رویدادهای شنوایی و بصری به طور پیش بینی شده در مقایسه با جفت های غیر منتظره افزایش یافت. با این حال، در زمانیکه جفت های صوتی و تصویری به دنبال نشانه های بصری، به جای اقدامات داوطلبانه، هیچ تغییری در همزمان سازی سمعی و بصری مشاهده نشد. این نشان می دهد که تنها یادگیری عملکردها، گروه بندی زمانی را از جلوه های صوتی و تصویری ترویج می دهد. در یک آزمایش دوم ما مشاهده کردیم که تغییرات در همزمان سازی سمعی و بصری نه تنها به توانایی ما در پیش بینی نتایج حاصل از فعالیت های ما بستگی دارد، بلکه در یادگیری تأخیر بین عمل و نتیجه چند جمله ای است. هنگامی که شرکت کنندگان متوجه شدند که تاخیر بین عمل و جفت صوتی تصویری متغیر است، پنجره همزمان سازی سمعی و بصری برای جفت های پیش بینی شده، نسبت به یک تاخیر جفت ثابت نتیجه عمل افزایش می یابد. این نشان می دهد که شرکت کنندگان پیش بینی های عمل مبتنی بر نتیجه ی سمعی و بصری را یاد می گیرند و ادراک زمانی خود را از رویدادهای نتیجه بر اساس چنین پیش بینی ها تطبیق می دهند.