Temporal focus, temporal distance, and mind-wandering valence: Results from an experience sampling and an experimental study

هنگامی که ذهن سرگردان باشد، ممکن است مردم در مورد حوادثی که در گذشته اتفاق افتاده اند یا حوادثی که ممکن است در آینده رخ دهند، فکر کنند. با استفاده از نمونه گیری تجربه، اولا هدف ما تکرار این نتیجه بود که اندیشه های آینده گرا، بی اعتمادی مثبت بیشتری نسبت به اندیشه های گذشته گرا دارند. علاوه بر این، ما بررسی کردیم که آیا فاصله زمانی بین اندیشه های گذشته و آینده، و فرکانس افکار مثبت، یک عامل است که در کار قبلی توجه کمتری داشته است. دوم، ما تجربی رابطه میان تمرکز زمانی، فاصله زمانی و تفکر فکری را بررسی کردیم. هر دو مطالعه نشان داد که افکار آینده گرا در مقایسه با اندیشه های گذشته گرا بیشتر بوده است. با توجه به فاصله زمانی، افکار در مورد گذشته و آینده دور از نظر افکار گذشته و آینده در آزمایش بیشتر بود. با این حال، مطالعه نمونه گیری تجربه، بینش روشن را به این رابطه ارائه نمی دهد. توضیحات بالقوه نظری و روش شناختی برای این یافته ها مورد بحث قرار گرفته است.