The felt presence of other minds: Predictive processing, counterfactual predictions, and mentalising in autism

وضعیت ذهنی افراد دیگر جزء دنیای بیرونی است که فعالیت اپیتلیال حسی ما را مدون می کند. چارچوب احتمالی اخیر که ادعای ناخودآگاه را در مورد علل خارجی ورودی های حسی به عنوان ناخودآگاه یاد می گیرد، می تواند گسترش یابد تا نمایانگر مغز از وضعیت ذهنی دیگران را تقویت کند. این مقاله این موضوع را در زمینه بحث و بررسی درباره میزان شناخت ادراکی ذهن های دیگر بررسی می کند. به طور خاص، ما پیشنهاد می کنیم که مفهوم حضور ادراکی به اصلاح این بحث کمک می کند: آیا حالت ذهنی دیگران به عنوان ویژگی های اعتقادی از جهان ادراکی در اطراف ما تجربه می شود؟ این جنبه تجربی شناخت اجتماعی ممکن است در شرایطی نظیر اختلال طیف اوتیسم باشد که در آن بازنمایی های وضعیت ذهنی دیگران به طور انتخابی به خطر می افتد. مهمتر از همه، روابط کاری اخیر ارتباط ادراکی با پیش بینی های پیش فرض مدل های سلسله مراتبی نسبی است که پیشنهاد می شود نتیجه گیری ناخودآگاه در مغز انجام شود. این ویژگی توصیفات حالت های ذهنی را از لحاظ پیش بینی های مربوط به پیشآمدی آن را امکان پذیر می سازد و اجازه می دهد تمایز بین اشکال خودجوش و صریح ذهنی در چارچوب پردازش پیش بینی شود. این منجر به یک فرضیه می شود که شناخت اجتماعی در اختلال طیف اوتیسم با مجموعه ای از پیش بینی های ضد حقیقی و کمترین ادراک حضور در شرایط ذهنی دیگر مشخص شده است.