Does motor expertise facilitate amplitude differentiation of lower limb-movements in an asymmetrical bipedal coordination task?

گرایش طبیعی سیستم حرکتی این است که حرکت اندام را در دامنه های مساوی، به عنوان مثال در راه رفتن. با این حال، در بسیاری از شرایط که در آن مردم باید انجام حرکات پیچیده، مقدار مشخصی از دامنه اندام اندام مورد نیاز است. به تازگی نشان داده شده است که بازخورد بصری و لمسی برای استقلال جنبش اندامها تسهیل شده است. با این حال، معلوم نیست که آیا تخصص موتور به میزان قابل توجهی که افراد قادر به تمایز دامنه حرکات اندام خود را در حالی که با بازخورد بصری و لمسی است پشتیبانی می کند. برای پاسخ دادن به این سوال، 14 رقاص پیش حرفه ای با 14 غیر رقصنده مقایسه شدند که به طور همزمان یک جابجایی کوچک با یک پا و یک پوزیشن بزرگتر با چهار پا در چهار حالت مختلف بازخورد مقایسه می شود. در دو حالت، هدایت هپتیک، یا در حالت غیرفعال یا فعال بود. در دو شرایط دیگر، بازخورد بصری و بهبود یافته ارائه شد. به طرز شگفت آور، تفاوت های گروهی در مورد میزان بازخورد بصری یا لمسی به تولید نسبی دامنه های مختلف پا بستگی نداشت (تفاوت میانگین بین پاها). همبستگی بین جابجایی پاها و انحراف استاندارد فاز نسبی مستمر بین پاها، منعکس کننده درجه استقلال حرکات پا، همچنین نشان داد که اختلاف بین گروهی وجود ندارد. اندازه گیری آنتروپی نمونه، نشان دهنده پیش بینی حرکت حرکات پا، تفاوت های گروهی را نشان می دهد. در شرایطی که به طور مخفیانه کمک می شود، رقاصان الگوهای هماهنگی قابل پیش بینی را نسبت به غیر رقصندگان نشان دادند، که منعکس کننده مقادیر آنتروپی نمونه است، در حالی که معکوس در شرایط بازخورد بصری صادق بود. نتایج نشان می دهد که مهارت های حرکتی اندازه گیری نیست که میزان ردیابی هپتیک تمایز دامنه حرکت حرکات کمر در یک کار هماهنگی نامتقارن دو جانبه را تسهیل می کند.