Statistical evidence that a child can create a combinatorial linguistic system without external linguistic input: Implications for language evolution

آیا یک کودک که در معرض یک مدل برای زبان نیست، یک سیستم ارتباطی که ساختار ترکیبی است مشخص می کند؟ ما می دانیم که کودکان ناشنوا که ضعف شنوایی آنها را از دستیابی به زبان گفتاری جلوگیری می کند و والدین شنوایی آنها را به زبان نشانه نگرفته اند، از حرکات نامیده می شود که به نام "خانه" نامیده می شوند، برای برقراری ارتباط. در این مطالعه ما از یک تحلیل رسمی جدید استفاده می کنیم که مشخصات آماری قوانین دستوری را مشخص می کند و در هنگام استفاده از داده های زبان کودک، دریافت می کند که زبان کودکان جوان با دستورالعمل تولیدی سازگار است، به جای حفظ حافظه از ترکیبات خاص کلمه در سخنرانی مراقب . ما این تجزیه و تحلیل رسمی را برای خانه سازی اعمال می کنیم و می توانیم به عنوان یک گرامر مولد نیز بدانیم. یافته های ما شواهدی را ارائه می دهد که یک کودک می تواند یک سیستم زبان ترکیبی را بدون ورودی زبانشناختی ایجاد کند و بینش منحصر به فردی را در مورد چگونگی تکامل زبان به عنوان بخشی از زیست شناسی انسان ارائه دهد.