Linking perception and action by structure or process? Toward an integrative perspective

در دهه های اخیر علاقه جدیدی به علوم اعصاب شناختی در عمل، جستجوی اصولی را توضیح می دهد که چگونه سیستم شناختی، ادراک را به عمل پیوند می دهد و برعکس. تا به امروز، حداقل دو روش ظاهرا جایگزین را می توان تشخیص داد. ادراک و عمل ممکن است با ساختارهای نمایندگی مجتمع، که توسط رویکرد ایدئوموتور یا توسط فرآیندهای توجه مشترک مطرح می شود، مطرح شود. در این مقاله ابتدا شواهدی از پارادایم های مختلف حمایت شده از هر رویکرد بررسی می شود. روشن می شود که اغلب مطالعات به صورت انتخابی تمرکز دارند یا بر فعالیت هایی که به اهداف خارج از محدوده ادراکی بازیگران (حمایت از رویکرد ایدئوموتور) یا در فعالیت های هدفمند در محدوده ادراکی بازیگران (حمایت از رویکرد توجه) اهمیت دارد. در مرحله دوم، من سعی خواهم کرد که هر دو روش را با بررسی اخیر مطالعات حرکت چشم که ترکیبی از رویکرد و اهداف مورد مطالعه را حذف می کنند، کنار بگذارم. نشان می دهد که هر دو رویکرد هدف و همچنین اقدامات هدفمند را پوشش می دهد پیشنهاد شده است که عملیات هایی که در هر دو چارچوب مفهومی مطرح می شوند، با یکدیگر همکاری می کنند.