The effect of hand movements on numerical bisection judgments in early blind and sighted individuals

شواهد اخیر نشان می دهد که در نمایندگی از تعداد افراد نابینایی ممکن است با نشانه های پروپروئوزیته (مثلا موقعیت دست، چرخش سر) متفاوت از افراد چشمگیر باشد. در این مطالعه، از یک گروه از افراد مبتلا به نابینا و بینایی خواسته شد تا در انجام حرکات دست در فضای پرسپولیس چپ یا راست و با هر دست، یک کار دیسکی عددی انجام دهد. ما متوجه شدیم که در فاصله زمانی عددی صعودی، فضای همی که در آن دست (و نه دست خود منتقل شده) منتقل شده است، به طور مشابه در هر دو شرکت کننده نابینا و بینا نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. با این حال، هنگامی که فواصل عددی به ترتیب نزولی ارائه می شدند، دست جابجا شده (و نه همای فضا که در آن منتقل شده بود) بر روی تعصب بیسیونک در همه شرکت کنندگان تاثیر گذاشت. به طور کلی، داده های ما نشان می دهد که عملیات انجام شده در خط شماره های ذهنی، بر روی فریم مرجع فضایی فعال، بدون در نظر گرفتن تجربه تجربی قبلی شرکت کنندگان، تاثیر می گذارد. به طور خاص، هر دو دیدگاه بینایی و زودرس نابینایان از اندازه عددی عمدتا ریشه در مختصات محور مرکزی دارند وقتی اطلاعات عددی در جهت کانونی (به عنوان مثال از کوچک به بزرگ) داده می شود، در حالی که مختصات دست محور هنگامی که اسکن از خط شماره های ذهنی در مسیر غیر کانونی به دست می آید.